میرزا عبدالله از زبان استاد مجید درخشانی بشنویم.
همانطور که در پستهای گذشته به تفصیل بیان شد، بهائیان در عین حال اینکه نظام بهداشت ایرانیان را دگرگون کرده و هموطنانشان را از حمامهای متعفن «خزینه» رهایی دادند و حمام های «دوش» را جایگزین کردند، همچنین اولین مدارس دخترانه «تربیت بَنات» را در ایران بنا نهادند، نغمات «موسیقی سنتی»، این «شناسنامه ملی» ما ایرانیان را که در حال فراموشی بودند را بصورت دستگاه هایی منظم کرده تا از بین نروند و به نسلهای بعدی تدریس و منتقل شوند. .
کمتر کسی پیدا میشود که با تار و سه تار و موسیقی سنتی آشنایی داشته باشد و نام «میرزا عبدالله» را نشنیده باشد. .
همانطور که در پستهای گذشته به تفصیل بیان شد، بهائیان در عین حال اینکه نظام بهداشت ایرانیان را دگرگون کرده و هموطنانشان را از حمامهای متعفن «خزینه» رهایی دادند و حمام های «دوش» را جایگزین کردند، همچنین اولین مدارس دخترانه «تربیت بَنات» را در ایران بنا نهادند، نغمات «موسیقی سنتی»، این «شناسنامه ملی» ما ایرانیان را که در حال فراموشی بودند را بصورت دستگاه هایی منظم کرده تا از بین نروند و به نسلهای بعدی تدریس و منتقل شوند. .
کمتر کسی پیدا میشود که با تار و سه تار و موسیقی سنتی آشنایی داشته باشد و نام «میرزا عبدالله» را نشنیده باشد. .
همانطور که در پستهای گذشته به تفصیل بیان شد، بهائیان در عین حال اینکه نظام بهداشت ایرانیان را دگرگون کرده و هموطنانشان را از حمامهای متعفن «خزینه» رهایی دادند و حمام های «دوش» را جایگزین کردند، همچنین اولین مدارس دخترانه «تربیت بَنات» را در ایران بنا نهادند، نغمات «موسیقی سنتی»، این «شناسنامه ملی» ما ایرانیان را که در حال فراموشی بودند را بصورت دستگاه هایی منظم کرده تا از بین نروند و به نسلهای بعدی تدریس و منتقل شوند. .
کمتر کسی پیدا میشود که با تار و سه تار و موسیقی سنتی آشنایی داشته باشد و نام «میرزا عبدالله» را نشنیده باشد. .
او فرزند آقا علی اکبر فراهانی از نوازندگان معروف دربار قاجار و پدربزرگ مهندس هوشنگ سیحون از برجسته ترین معماران کشورمان میباشد. .
درحالی‌که موسیقی به وسیله علمای اسلام، «حرام» و «مبتذل» اعلام شده بود، حضرت بهاءالله نه تنها موسیقی را حلال بلکه آنرا «نردبانی برای ترقی روح انسان» دانستند. .
میرزا عبدالله، از بهائیان تهران، به تشویق حضرت عبدالبهاء که او را "باربُد الهی"ملقب ساختند، باقیمانده «نغمات» و «آوازهای پراکنده» و در حال فراموشی ایران را در قالب ردیف های منظّم جمع آوری کرده، به عنوان میراثی گرانبها برای آیندگان باقی گذاشت . لوح حضرت عبدالبهاء خطاب به میرزا_عبدالله
«ای باربد الهی، هرچند سلَف در فن موسيقی مهارتی نمودند و اَلحانی بَديعه سرودند، شهير آفاق گشتند و سَروَر عشاق، ابيات عاشقانه به الحان بيات بنواختند و در انجمن عالم نوايی بلند نمودند و در صحرای فراق به آهنگ حجاز وِلوله در عراق انداختند،
ولی نغمهء الهی را تأثيری ديگر و آهنگِ آسمانی را جذب و وَلَهی ديگر. در اين عصر طيور انس در حدايق قدس بايد آواز شهنازی بلند کنند که مرغانِ چمن را به وجد و پرواز آرند و دراين جشن و بزم ربانی چنان عود و رودی به سرود آرند و چنگ و چغانهای بنوازند که شرق و غرب را سرور و شادمانی دهند و حبور و کامرانی بخشند.
حال تو آهنگ آن چنگ را بلند کن و سرود آن عود بزن که باربد را جان به کالبد دهی و رودکی را آسودگی بخشی، فاريابی را بیتاب کنی و ابن سينا را به سينای الهی دعوت نمايی» .
میرزا عبدالله نغمات اصیل ایرانی را در ۷ دستگاه شور، ماهور، همایون، سه گاه، چهار گاه، نوا و راست پنجگاه و ۵ آواز: ابوعطا ، بیات ترک، افشاری ، دشتی و بیات اصفهان محفوظ نمود. . .
کمتر کسی پیدا میشود که با تار و سه تار و موسیقی سنتی آشنایی داشته باشد و نام «میرزا عبدالله» را نشنیده باشد. .
او فرزند آقا علی اکبر فراهانی از نوازندگان معروف دربار قاجار و پدربزرگ مهندس هوشنگ سیحون از برجسته ترین معماران کشورمان میباشد. .
درحالی‌که موسیقی به وسیله علمای اسلام، «حرام» و «مبتذل» اعلام شده بود، حضرت بهاءالله نه تنها موسیقی را حلال بلکه آنرا «نردبانی برای ترقی روح انسان» دانستند. .
میرزا عبدالله، از بهائیان تهران، به تشویق حضرت عبدالبهاء که او را "باربُد الهی"ملقب ساختند، باقیمانده «نغمات» و «آوازهای پراکنده» و در حال فراموشی ایران را در قالب ردیف های منظّم جمع آوری کرده، به عنوان میراثی گرانبها برای آیندگان باقی گذاشت . لوح حضرت عبدالبهاء خطاب به میرزا_عبدالله
«ای باربد الهی، هرچند سلَف در فن موسيقی مهارتی نمودند و اَلحانی بَديعه سرودند، شهير آفاق گشتند و سَروَر عشاق، ابيات عاشقانه به الحان بيات بنواختند و در انجمن عالم نوايی بلند نمودند و در صحرای فراق به آهنگ حجاز وِلوله در عراق انداختند،
ولی نغمهء الهی را تأثيری ديگر و آهنگِ آسمانی را جذب و وَلَهی ديگر. در اين عصر طيور انس در حدايق قدس بايد آواز شهنازی بلند کنند که مرغانِ چمن را به وجد و پرواز آرند و دراين جشن و بزم ربانی چنان عود و رودی به سرود آرند و چنگ و چغانهای بنوازند که شرق و غرب را سرور و شادمانی دهند و حبور و کامرانی بخشند.
حال تو آهنگ آن چنگ را بلند کن و سرود آن عود بزن که باربد را جان به کالبد دهی و رودکی را آسودگی بخشی، فاريابی را بیتاب کنی و ابن سينا را به سينای الهی دعوت نمايی» .
میرزا عبدالله نغمات اصیل ایرانی را در ۷ دستگاه شور، ماهور، همایون، سه گاه، چهار گاه، نوا و راست پنجگاه و ۵ آواز: ابوعطا ، بیات ترک، افشاری ، دشتی و بیات اصفهان محفوظ نمود. . .
|
مطالب مرتبط:
|
RSS Feed
