"بنام دوست
ای دوستان! دریای جود در امواج و آفتاب کرم در اشراق. امروز روز ستایش است نه زمان آلایش! بگو ای دوستان! روان را از آلایش دنیا پاک سازید و به ستایش دوست یکتا بپردازید. روز زبان امروز است، چه که مخصوص ثنا خلق شده. روز دیدار امروز است، چه که محبوب پدیدار گشته. به پرهای محبّت رحمان پرواز نمائید که شاید به قرب معنوی فائز گردید.
ای دوستان! از هجران محزون مباشید. روز شادی است، وقت اندوه نه. هرکه بمحبّت رحمان برخاست، از ماست. و هرکه بغیر ما مشغول، از اغیار محسوب. اینست بیان رحمان. طوبی’ لِلسّامعین.
بگو ای اهل امکان! طلعت رحمان میفرماید امروز روز گفتار نیست و هنگام انتظار نه. به بیّنات ربّانیه که از مَشرق قلم احدیّه مُشرق و ظاهر شده، رفتار نمائید و عامل شوید.