وای! وای! ای عاشقان هوای نفسانی!
از معشوق روحانی چون برق گذشته و بخیال شیطانی دل محکم بسته اید! ساجد خیالید و اسم آنرا حقّ گذاشته اید! و ناظر خارید و نام آنرا گُل گذارده اید! نه نَفَس فارغی از شما برامد و نه نسیم انقطاعی از ریاض قلوبتان وزید. نصایح مشفقانهء محبوب را بباد داده اید و چون بهائم (چهارپایان) در سبزه زار شهوت و اَمَل تعیّش مینمائید!