ادیان پیشین همگی با توجّه به شرایط زیست و مرحلۀ رشدی پدید آمدند که در تاریخ به عنوان «اوضاع قرون وسطایی» به ثبت رسیده. شاخص مهمّ این اوضاع اینست که در آن «دین» نه تنها مهمّ‌ترین، بلکه یکتا مقولۀ زندگی فردی و اجتماعی را تشکیل می‌دهد. نه تنها فلسفه (به عنوان بخشی از الٓهیّات) بلکه علوم و هنرها نیز در خدمت جان دادن به حیات دینی مؤمنان قرار دارد. لیکن آیین بهائی نه تنها آیین بشریّتی است که در دنیایی جدید در شرایطی کاملاً متفاوت زندگی می‌کند که از قرون وسطیٰ تا به حال چند مرحله را (نوزایی، روشنگری و مدرنیته...) پشت سر گذاشته و با گام‌هایی پرشتاب بسوی آینده‌ای با شرایط زندگی دیگری گام بر می‌دارد.
RSS Feed
