روشن است که مأموریت مولای حنون، عبدالبهاء در سرپرستی "امر اعظم یزدانی" و اجرای اوامر "پدر آسمانی" در راه نجاح و رستگاری فرزندان محبوب، توانائی و قدرتی بزرگ را ایجاب میکند. این توانائی را کلام یزدانی در دو مقامِ "مبیّن آیات" و "مرکز میثاق" به ایشان عطا میفرماید. در مقام "مبیّن آیات" هر کلمه و آیه که میتواند برای فرد آدمی ابهام و اشکالی بوجود آرد، تنها روشنگری و بیان عبدالبهاء رفع ابهام میکند و هرگز سبب اختلاف نمیشود. (درک و استنباط فرد برای خود او محترم و ارزشمند است. ولی توقّع آنکه دیگران پیروی نمایند، نا رواست!) و در مقام "مرکز میثاق"، عبدالبهاء همه نیروهای خلّاقه در امر یزدانی و افراد بشری را با حفظ همه رنگها و شکلها و گونگونی ها، همسو میسازد. و به این ترتیب تا پایان "دور بهائی" که به استقرارِ "نظم بهاءاللّه" و "وحدت عالم انسانی" و "آفرینش مدنیّت جهانی" می انجامد، راه هرگونه انشعاب و انشقاق بسته میماند. و همه اعضاء (افراد) و ارکان (هیأت ها و ساختار ها) و دستگاه ها (مؤسّسه ها) در"هیکل واحد جامعهء انسانی" در آزادی و رهائی، در محیطی از آسایش فردی و جمعی خواهند کوشید تا به بلوغ رسیده، راه کمال روند.
RSS Feed
