عدم وجود مومن(پیروان حضرت مسیح)

حضرت مسیح

1 وقتی عیسی همهٔ این سخنان را به پایان رساند‏،‏ به شاگردان خود گفت:‏ ۲ ‏«شما می‌دانید که دو روز دیگر عید پِسَح* است و پسر انسان به دست دشمنان تحویل داده خواهد شد تا بر تیر اعدام شود.‏»‏
۳ در این میان،‏ سران کاهنان و ریش‌سفیدان قوم در حیاط خانهٔ قیافا،‏ کاهن اعظم،‏ دور هم جمع شدند ۴ و با یکدیگر توطئه چیدند که چگونه عیسی را با حیله‌ای گرفتار کنند* و بکشند.‏ ۵ اما می‌گفتند:‏ «نه هنگام عید که مبادا مردم شورش کنند.‏»‏
۶ وقتی عیسی در بیت‌عَنیا در خانهٔ شَمعونِ جذامی بود،‏ ۷ زنی با ظرفی* پر از روغن معطر و گرانبها نزد عیسی آمد و در حالی که عیسی بر سر سفره نشسته بود،‏ آن عطر را بر موهای سر او ریخت.‏۸ شاگردان با دیدن آن برآشفتند و گفتند:‏ «این اِسراف برای چیست؟‏ ۹ زیرا می‌شد آن را به مبلغی زیاد فروخت و پولش را به فقیران داد.‏» ۱۰ عیسی که می‌دانست چه می‌گویند،‏ به آنان گفت:‏ «چرا این زن را می‌رنجانید؟‏ او کاری نیکو در حق من کرد.‏ ۱۱ شما فقیران را همیشه با خود دارید،‏ اما مرا همیشه نخواهید داشت.‏ ۱۲ در واقع،‏ این زن با ریختن این روغن معطر بر بدن من،‏ مرا برای تدفین آماده کرد.‏ ۱۳ به‌راستی به شما می‌گویم،‏ در سراسر دنیا هر جا که این بشارت موعظه شود،‏ کار این زن نیز به یاد او گفته خواهد شد.‏»‏

---

۱۴ سپس یکی از آن دوازده نفر،‏ آن که نامش یهودای اِسخَریوطی بود،‏ نزد سران کاهنان رفت۱۵ و گفت:‏ «اگر عیسی را به شما تسلیم کنم،‏ به من چه می‌دهید؟‏» آنان ۳۰ سکهٔ نقره به او وعده دادند.‏ ۱۶ از آن پس،‏ یهودا به دنبال فرصتی بود تا به عیسی خیانت کند.‏
۱۷ در نخستین روزِ عیدِ نانِ فطیر،‏ شاگردان نزد عیسی آمدند و گفتند:‏ «کجا را می‌خواهی برای خوردن شام پِسَح برایت آماده کنیم؟‏» ۱۸ گفت:‏ «به شهر نزد فلان شخص بروید و به او بگویید که استاد چنین می‌گوید:‏ ‹وقت من نزدیک است؛‏ پِسَح را در خانهٔ تو با شاگردانم برگزار خواهم کرد.‏›»۱۹ پس شاگردان مطابق با فرمان عیسی عمل کردند و برای پِسَح تدارکات لازم را دیدند.‏
۲۰ بعد از غروب،‏ عیسی با آن ۱۲ شاگرد بر سر سفره نشسته بود.‏ ۲۱ در حالی که غذا می‌خوردند،‏ او گفت:‏ «به‌راستی به شما می‌گویم،‏ یکی از شما به من خیانت خواهد کرد.‏»۲۲ شاگردان بسیار ناراحت شدند و یکی پس از دیگری به او گفتند:‏ «سَرور،‏ من که آن شخص نیستم،‏ هستم؟‏» ۲۳ عیسی در جواب گفت:‏ «آن که با من دست در کاسه فرو بَرَد،‏ اوست که به من خیانت خواهد کرد.‏ ۲۴ البته،‏ پسر انسان خواهد رفت،‏ درست همان طور که در مورد او نوشته شده است.‏ اما،‏ وای بر آن کسی که به پسر انسان خیانت کند!‏ برای او بهتر می‌بود که متولّد نمی‌شد.‏»۲۵ یهودا که بعداً به او خیانت کرد،‏ گفت:‏ «استاد،‏* آن شخص که من نیستم،‏ هستم؟‏» عیسی به او گفت:‏ «تو خود می‌دانی.‏»‏
۲۶ در حالی که هنوز مشغول خوردن بودند،‏ عیسی نانی* گرفت،‏ بعد از این که دعا کرد،‏ آن را شکست و به شاگردانش داد و گفت:‏ «بگیرید و بخورید.‏ این مظهر بدن من است.‏»‏* ۲۷ او جامی را برداشت و پس از دعای شکرگزاری،‏ آن را به شاگردان داد و گفت:‏ «همهٔ شما از این بنوشید؛‏۲۸ زیرا این مظهر ‹خون من برای آن عهدی› است که برای آمرزش گناهان بسیاری ریخته خواهد شد.‏ ۲۹ اما به شما می‌گویم،‏ من دیگر اصلاً از این محصول مو نخواهم نوشید تا آن روزی که تازهٔ آن را با شما در پادشاهی پدرم بنوشم.‏» ۳۰ در آخر،‏ بعد از خواندن سرودهای حمد،‏* بیرون رفتند و عازم کوه زیتون شدند.‏
۳۱ سپس عیسی به آنان گفت:‏ «تمامی شما امشب مرا ترک خواهید کرد؛‏* زیرا نوشته شده است:‏ ‹من شبان را خواهم زد و گوسفندان گله پراکنده خواهند شد.‏› ۳۲ اما پس از آن که برخیزانده شدم،‏ پیش از شما به جلیل خواهم رفت.‏» ۳۳ پِطرُس در جواب به او گفت:‏ «حتی اگر همه تو را ترک کنند،‏ من هرگز تو را ترک نخواهم کرد!‏»‏* ۳۴ عیسی به او گفت:‏ «به‌راستی به تو می‌گویم،‏ همین امشب قبل از این که خروس بانگ برآورد،‏ سه بار مرا انکار خواهی کرد.‏» ۳۵ پِطرُس گفت:‏ «حتی اگر قرار باشد با تو بمیرم،‏ به هیچ وجه انکارت نخواهم کرد.‏» شاگردان دیگر نیز همین را گفتند.‏
۳۶ سپس عیسی به همراه شاگردان به محلّی به نام جِتسیمانی رفت و به آنان گفت:‏ «من به آن طرف می‌روم تا دعا کنم.‏ تا آن وقت شما اینجا بنشینید.‏» ۳۷ او پِطرُس و دو پسر زِبِدی را با خود برد.‏ آنگاه اندوه و اضطراب وجودش را فرا گرفت ۳۸ و به آنان گفت:‏ «اندوهی عمیق تا حد مرگ،‏ جان مرا فرا گرفته است.‏ اینجا باشید و با من بیدار بمانید.‏» ۳۹ سپس کمی جلوتر رفت،‏ روی بر زمین نهاد و چنین دعا کرد:‏ «ای پدر من،‏ اگر ممکن است،‏ بگذار تا این جام* از من بگذرد.‏ اما نه به خواست من،‏ بلکه به خواست تو.‏»‏
۴۰ سپس عیسی نزد شاگردان آمد و دید که آنان در خوابند.‏ پس به پِطرُس گفت:‏ «آیا نتوانستید حتی یک ساعت با من بیدار بمانید؟‏ ۴۱ هوشیار بمانید و پیوسته دعا کنید تا تسلیم وسوسه نشوید.‏ البته،‏ روح مشتاق* است اما جسم ناتوان.‏» ۴۲ عیسی برای بار دوم رفت و چنین دعا کرد:‏ «ای پدر من،‏ اگر ممکن نیست که این جام از من بگذرد و من باید از آن بنوشم،‏ آنچه خواست توست،‏ انجام شود.‏» ۴۳ عیسی بار دیگر آمد و دید که شاگردان به خواب رفته بودند،‏ چون چشمانشان سنگین شده بود.‏ ۴۴ پس بار دیگر از پیش آنان رفت و برای بار سوم همان دعا را کرد.‏ ۴۵ سپس نزد شاگردان بازگشت و گفت:‏ «در چنین وقتی خوابیده‌اید و استراحت می‌کنید!‏ وقت آن نزدیک شده است که به پسر انسان خیانت شود و به دست گناهکاران بیفتد.‏ ۴۶ برخیزید که برویم.‏ آن که به من خیانت می‌کند،‏ اکنون از راه می‌رسد.‏» ۴۷ او هنوز صحبت می‌کرد که یهودا،‏ یکی از آن دوازده نفر از راه رسید و همراه او عده‌ای زیاد از طرف سران کاهنان و ریش‌سفیدان قوم با شمشیر و چماق آمدند.‏
۴۸ آن خائن به همراهان خود چنین نشانه‌ای داده بود:‏ «کسی را که ببوسم،‏ همان اوست.‏ دستگیرش کنید.‏» ۴۹ یهودا مستقیم نزد عیسی رفت و به او گفت:‏ «سلام استاد!‏»‏* و او را به‌گرمی بوسید.‏ ۵۰ عیسی به او گفت:‏ «ای رفیق،‏ به چه منظور اینجا آمده‌ای؟‏» سپس آن گروه به طرف عیسی آمدند،‏ او را گرفتند و دستگیر کردند.‏ ۵۱ در این هنگام یکی از همراهان عیسی دست به شمشیر برد،‏ آن را بیرون کشید و خادم کاهن اعظم را با شمشیر زد و گوش او را قطع کرد.‏ ۵۲ سپس عیسی به او گفت:‏ «شمشیر خود را غلاف کن؛‏ زیرا هر که شمشیر کشد،‏ با شمشیر نیز کشته شود.‏۵۳ آیا فکر می‌کنی که نمی‌توانم از پدرم درخواست کنم تا در همین لحظه بیش از ۱۲ لشکر* از فرشتگان را به کمکم بفرستد؟‏ ۵۴ در این صورت،‏ نوشته‌های مقدّس چگونه تحقق یابد که در آن پیشگویی شده بود،‏ این وقایع باید رخ دهد؟‏» ۵۵ آنگاه عیسی به آن جمعیت گفت:‏ «مگر من راهزن هستم که برای دستگیری من با شمشیر و چماق آمده‌اید؟‏ هر روز در معبد می‌نشستم و تعلیم می‌دادم و مرا دستگیر نکردید.‏ ۵۶ اما همهٔ این‌ها برای تحقق نوشته‌های* انبیا روی داد.‏» سپس تمام شاگردان،‏ او را ترک کردند و گریختند.‏
۵۷ کسانی که عیسی را دستگیر کرده بودند،‏ او را نزد قیافا،‏ کاهن اعظم بردند.‏ در آنجا علمای دین و ریش‌سفیدان جمع بودند.‏ ۵۸ اما پِطرُس دورادور،‏ او را تا حیاط خانهٔ کاهن اعظم دنبال کرد و وقتی داخل شد با خدمتکاران نشست تا عاقبت کار را ببیند.‏
۵۹ در این میان،‏ سران کاهنان و تمام اعضای سَنهِدرین* در پی شهادت‌های دروغ علیه عیسی بودند تا او را بکشند.‏ ۶۰ اما با این که شاهدان دروغین بسیاری پیش آمدند،‏ هیچ دلیلی علیه او نیافتند.‏ در آخر دو نفر جلو آمدند ۶۱ و گفتند:‏ «این مرد گفت:‏ ‹من می‌توانم معبد خدا را ویران کنم و در ظرف سه روز آن را بسازم.‏›» ۶۲ با شنیدن این سخن،‏ کاهن اعظم برخاست و به عیسی گفت:‏ «جوابی نداری؟‏ اینان علیه تو چه شهادت می‌دهند؟‏» ۶۳ اما عیسی ساکت ماند.‏ پس کاهن اعظم به او گفت:‏ «تو را به خدای زنده سوگند می‌دهم،‏ به ما بگو آیا تو مسیح،‏ پسر خدا هستی!‏» ۶۴ عیسی گفت:‏ «همان که تو خود گفتی.‏ اما من به شما می‌گویم،‏ از این پس پسر انسان را خواهید دید که به دست راست آن قدرتمند* نشسته است و بر ابرهای آسمان می‌آید.‏» ۶۵ آنگاه کاهن اعظم جامهٔ خود را چاک زد و گفت:‏ «او کفر گفت!‏ دیگر چه نیازی به شاهد داریم؟‏ حال خودتان کفرگویی او را شنیدید.‏ ۶۶ نظر شما چیست؟‏» پاسخ دادند:‏ «او سزاوار مرگ است.‏» ۶۷ سپس آب دهان به صورتش انداختند و با مشت او را زدند.‏ عده‌ای نیز به او سیلی زدند ۶۸ و گفتند:‏ «ای مسیح،‏ ثابت کن که نبی هستی.‏ به ما بگو چه کسی تو را زد؟‏»‏
۶۹ پِطرُس بیرون،‏ در حیاط خانه نشسته بود که زنی خدمتکار نزد او آمد و گفت:‏ «تو هم با عیسای جلیلی بودی!‏» ۷۰ اما او در مقابل همهٔ آنان انکار کرد و گفت:‏ «نمی‌دانم چه می‌گویی.‏»۷۱ بعد از آن که پِطرُس به طرف در خانه رفت،‏ زنی دیگر متوجه او شد و به کسانی که آنجا بودند،‏ گفت:‏ «این مرد با عیسای ناصری بود.‏» ۷۲ پِطرُس بار دیگر انکار کرد و این بار قسم خورد و گفت:‏ «من این مرد را نمی‌شناسم!‏» ۷۳ کمی بعد،‏ کسانی که در آن اطراف ایستاده بودند،‏ آمدند و به پِطرُس گفتند:‏ «قطعاً تو هم یکی از آنانی؛‏ زیرا از لهجه‌ات پیداست.‏» ۷۴ سپس پِطرُس شروع کرد به لعنت کردن و قسم خوردن و گفت:‏ «من این مرد را نمی‌شناسم!‏» و همان لحظه خروس بانگ زد.‏۷۵ آنگاه پِطرُس این گفتهٔ عیسی را به یاد آورد:‏ «قبل از این که خروس بانگ برآوَرَد،‏ سه بار مرا انکار خواهی کرد.‏» پِطرُس بیرون رفت و به‌تلخی گریست.‏