حاج کمال الدین نراقی در سوره آل عمران آیه 93 به یکی از ایرادات قوم یهود اشاره ای رفته است . متن آیه مبارکه چنین است
« کُلُّ الطِعام کانَ حِلّا لِبنی اسرائیلَ اِّلا ما حَرَمَ اِسرائیلُ عَلی نَفسِه مِن قبلَ ان تُنَزّیل التورةُ قُل لو فاتُوا بالتّورةِ فَاتلُوها انُ کنتُم صادقین .»
یعنی همه خوراکی ها بربنی اسرائیل حلال بود جز آنچه اسرائیل (یعنی حضرت یعقوب) بر خود حرام کرده بود پیش از آن که تورات نازل گردد. شان نزول این ایه آن است که یهود منکر نسخ احکام الهی شدند و آنان به مسلمانان می گفتند پیغمبر شما کاذب است چون از نسخ احکام تورات سخن می گوید که خدای تعالی بخاطر ظلم هائی که بنی اسرائیل کردند طعام های حلال را بر آنان حرام کرد و این تحریم وقتی صادق است طیبات قبل از آن حلال بوده باشد و این همان دلیل نسخ است که محال می باشد.
« کُلُّ الطِعام کانَ حِلّا لِبنی اسرائیلَ اِّلا ما حَرَمَ اِسرائیلُ عَلی نَفسِه مِن قبلَ ان تُنَزّیل التورةُ قُل لو فاتُوا بالتّورةِ فَاتلُوها انُ کنتُم صادقین .»
یعنی همه خوراکی ها بربنی اسرائیل حلال بود جز آنچه اسرائیل (یعنی حضرت یعقوب) بر خود حرام کرده بود پیش از آن که تورات نازل گردد. شان نزول این ایه آن است که یهود منکر نسخ احکام الهی شدند و آنان به مسلمانان می گفتند پیغمبر شما کاذب است چون از نسخ احکام تورات سخن می گوید که خدای تعالی بخاطر ظلم هائی که بنی اسرائیل کردند طعام های حلال را بر آنان حرام کرد و این تحریم وقتی صادق است طیبات قبل از آن حلال بوده باشد و این همان دلیل نسخ است که محال می باشد.
امّا آنچه در جواب ، قرآن می فرماید انست که : در تورات آمده که همه طعام ها قبل از نزول تورات حلال بوده است و اگرقبول ندارید توراتان را بیاورید و بخوانید آن وقت آشکار می شود که کدامیک از ما برحق و صادق هستیم .
آیه فوق ظاهرا راجع به مسائلی مربوط به حلال و حرام درمذهب یهود است : گویند اسرائیل ( نام دیگر حضرت یعقوب ) بر اثر عارضه ای که بر او مستولی شد از خوردن گوشت شتر امتناع نمود و نذر کرد اگر شفاء یابد دیگر هرگز گوشت شتر ( بعضی از مفسرین شیر شتر را نیز به آن افزوده اند) نخورد . از آن زمان گوشت شتر بر نسل حضرت یعقوب حرام شد امّا این تحریم قبل از نزول تورات بود . سپس این تحریم برداشته شد .
حضرت بهاء الله درتفسیر سوره کل الطعام که در بغداد نازل گردیده است توجه ای به تفسیر مفسران نمی فرمایند بلکه حقایق و دقایق ظریفی از آیات آن را مورد استخراج و مورد تفسیر قرار می دهند و مطالب را به اثبات ظهور حضرت باب و سوانح ظهور خود ربط می دهند[1].
پس از درگذشت سید علی محمد باب که به حضرت اعلی موسوم بود ذکر یحیی انتشار داشت بر این اساس حاج کمال الدین مکتوبی به عنوان یحیی از نراق به بغداد ارسال نمود و در خصوص آیه 93 سوره آل عمران تفسیر خواستند.
یحیی ازل جواب حُکم غیر ما انزل الله داد که بیشتر باعث رنجش کمال الدین نراقی گردیده و ملول گشت به گونه ای که سلب اعتقادش از یحیی شد و مدتی مستاصل بود. مدتی از این اتفاق نگذشته بوده که از جانب حضرت بهاءالله برای کمال الدین مکتوبی از بغداد به نراق واصل شد که در آن آیه مذکور را تفسیر نموده که کمال الدین با رویت نامه به غایت مسرور و شاداب گردید.
بر این اساس حاج کمال الدین مجذوب حضرت بهاءالله گردیده و قصد و آهنگ می کند تا به همراه خانواده و مشتاقان نراق را به سوی دارالسلام بغداد ترک نماید تا اینکه به همراه 10 نفر از خویشان خود وارد بغداد گردید...[2]
[1] یدالله کائدی
[2] حاج ملا مهدی(حاج میرزاکمال الدین) نراقی
آیه فوق ظاهرا راجع به مسائلی مربوط به حلال و حرام درمذهب یهود است : گویند اسرائیل ( نام دیگر حضرت یعقوب ) بر اثر عارضه ای که بر او مستولی شد از خوردن گوشت شتر امتناع نمود و نذر کرد اگر شفاء یابد دیگر هرگز گوشت شتر ( بعضی از مفسرین شیر شتر را نیز به آن افزوده اند) نخورد . از آن زمان گوشت شتر بر نسل حضرت یعقوب حرام شد امّا این تحریم قبل از نزول تورات بود . سپس این تحریم برداشته شد .
حضرت بهاء الله درتفسیر سوره کل الطعام که در بغداد نازل گردیده است توجه ای به تفسیر مفسران نمی فرمایند بلکه حقایق و دقایق ظریفی از آیات آن را مورد استخراج و مورد تفسیر قرار می دهند و مطالب را به اثبات ظهور حضرت باب و سوانح ظهور خود ربط می دهند[1].
پس از درگذشت سید علی محمد باب که به حضرت اعلی موسوم بود ذکر یحیی انتشار داشت بر این اساس حاج کمال الدین مکتوبی به عنوان یحیی از نراق به بغداد ارسال نمود و در خصوص آیه 93 سوره آل عمران تفسیر خواستند.
یحیی ازل جواب حُکم غیر ما انزل الله داد که بیشتر باعث رنجش کمال الدین نراقی گردیده و ملول گشت به گونه ای که سلب اعتقادش از یحیی شد و مدتی مستاصل بود. مدتی از این اتفاق نگذشته بوده که از جانب حضرت بهاءالله برای کمال الدین مکتوبی از بغداد به نراق واصل شد که در آن آیه مذکور را تفسیر نموده که کمال الدین با رویت نامه به غایت مسرور و شاداب گردید.
بر این اساس حاج کمال الدین مجذوب حضرت بهاءالله گردیده و قصد و آهنگ می کند تا به همراه خانواده و مشتاقان نراق را به سوی دارالسلام بغداد ترک نماید تا اینکه به همراه 10 نفر از خویشان خود وارد بغداد گردید...[2]
[1] یدالله کائدی
[2] حاج ملا مهدی(حاج میرزاکمال الدین) نراقی
| 
| ||||
RSS Feed
