عدم وجود مؤمن (عدم وجود شیعه)

امام صادق - عدم وجود مؤمن

جمال قدم جل جلاله در ایقان مبارک در ذیل تفسیر ملائکه فرموده‌اند که ملائکه به معنی نفوس مقدسه روحانیه هستند که درباره آن در این کتاب در ذیل ملائکه مطالب لازمه مندرج است و دنباله سخن بدانجا می‌کشد که مؤمن واقعی از کبریت احمر کمتر است به شرحی که در ذیل کبریت احمر مندرج است. و بعد شرحی در معنی خَلفِ عَرش می‌فرمایند و ذکر فرموده‌اند که این تعبیر دلالت دارد بر عدم وجودِ مؤمن و عدمِ وجود شیعه " و این معنی در احادیث معتبره و اخبار متعدده از ائمه اطهار روایت شده است و علامه کلینی در اصول کافی مجلد ثانی در بابا قلّه عددِ المؤمنین هفت حدیث در این خصوص نقل فرموده است،

---

 از جمله حدیث کبریت احمر است که در ذیل جمله مؤمن مثل کبریت احمر ... " در این کتاب نقل شده است و حدیثی دیگر نیز نقل فرموده از حضرت امام محمد باقر ابو جعفر ع که فرموده‌اند اَلناسُ کُلُّهُم بَهائِمُ (ثلاثاً) اِلا قَلیلٌ مِنَ المؤمنینَ و المؤمن غَریبٌ (ثلاثَ مراتٍ) یعنی مردم همه مانند حیوانات و چهارپایان هستند ( و این جمله را سه مرتبه تکرار فرموده‌اند) مگر عده کمی از اهل ایمان و بعد سه مرتبه فرموده‌اند " المُؤمِنُ غَریبٌ ... " و در حدیث دیگر از ابی بصیر روایت شده که حضرت صادق فرموده‌اند اَما و اللهِ لَو اَنّی اَجِدُ مِنکُم ثَلاثَةً مُؤمنینَ یکتُمُونَ حَدیثی مَا استَحلَلتُ اَکتُمُهُم حَدیثاً یعنی قسم به خدا اگر سه نفر مؤمن می‌شناختم که بیانات و گفتار مرا مکتوم می‌داشتند همانا روا نمی‌دانستم که حقایق را از مؤمنین مستور بدارم. و حدیث دیگر نیز از این قرار است که سُدَیرِ صَیرَفی گفت به حضور حضرت صادق ع مشرف شدم و عرض کردم پس از این نباید در خانه بنشینید و در طلب حقِ خود مساهَلَه کنید فرمود چرا این سخن را می‌گوئی ای سُدَیر. عرض کردم دوستان و شیعیان و یاوران شما بسیارند و اگر حضرت امیرالمونین جَدِ بزرگوارتان به قدر شما یاور و شیعه و دوستان داشتند، البته قیام میفرمودند و حق خود را از دیگران می‌گرفتند. فرمودند سُدَیر خیال میکنی عدد شیعیان ما امروز چقدر است؟ عرض کردم یکصد هزار نفر. فرمودند یکصد هزار نفر عرض کردم بلی بلکه دویست هزار نفر فرمودند دویست هزار نفر. عرض کردم بلی نصف مردم دنیا یار و یاور و دوستدار شما هستند. حضرت صادق لحظه‌ای چند سکوت فرمودند. بعد گفتند سُدَیر زحمتی برای تو نیست که همراه من تا یَنبَع بیائی؟ عرض کردم ابداً زحمتی نیست حاضرم که در خدمت باشم. حضرت دستور فرمودند که الاغ و استری را آماده ساختند. من قبل از آن حضرت سوار الاغ شدم تا حضرتش بر اَستر سوار شود. فرمودند سُدَیر ممکن است الاغ را به من بدهی. عرض کردم یابن رسول الله سوار شدن بر استر اهمیت و جلالتش بیشتر است فرمودند برای من راحت‌تر است که سوار الاغ بشوم. من اطاعت کردم حضرت بر الاغ سوار شدند و من بر استر نشستم و راه افتادیم. قدری که راه پیمودیم وقت ادای نماز شد. حضرت فرمودند سُدَیر پیاده شو نماز بخوانیم. بعد فرمودند اینجا زمین شوره‌زار است و نباید در اینجا نماز بخوانیم و به راه افتادیم تا به زمینی رسیدیم که رنگ خاکش سُرخ بود و در آنجا پسرکی بود که بزغاله‌های خود را میچراند. حضرت فرمودند ای سُدَیر اگر به عدد و شماره همین بزغاله‌ها شیعه واقعی و مؤمن حقیقی داشتم همانا از پای نمی‌نشستم و حق خود را از غاصبین می‌گرفتم. بعد شروع به نماز فرمودند و بعد از نماز من نزدیک بزغاله‌ها رفتم و آنها را شمردم دیدم هفده بزغاله است. و در حدیث دیگر وارد است که فرمود اَما و الله اِنَ المُؤمنَ قَلیلٌ وَ اِنّ اَهلَ الکُفرِ لَکَثیرٌ ... الخ و در حدیث دیگر از حمران بن اَعیُن مروی است که به حضور امام محمد باقر ع عرض کردم " جُعِلتُ فِداکَ ما اَقَلّنا لو اِجتَمَعَنا علی شاهٍ ما اَفنَیناها" عرض کردم فدای تو شوم چرا عدد ما اینقدر کم است اگر همه ما بر سر سفره بنشینیم و به خوردن گوسفندی بپردازیم نمی‌توانیم او را تمام کنیم. امام فرمود بیا تا داستانی عجیب‌تر برای تو بگویم مهاجرین و انصار (بعد از رحلت رسول الله) رفتند مگر " با دست مبارک اشاره فرمودند " سه نفر حمران گفت عرض کردم فدایت شوم پس در آن وقت حالِ عَمِار چگونه بود. (مقصود سه نفر که فرمودند سلمان و ابوذر و مقداد بودند) حضرت فرمودند خدا رحمت کند عَمّار را که به اَبُوالبَقظان معروف است آری عمّار بیعت کرد و به شهادت رسید (یعنی با حضرت امیر بیعت کرد و در صِفیّن شهید شد) حمران می‌گوید پیش خودم گفتم که شهادت مقامی بس عظیم است و افضل از شهادت مقامی نیست (یعنی خیال کردم که مقام عَمار از سَلمان و مقداد و ابوذر بالاتر است)، امام علیه السلام نظری به من افکندند و فرمودند لَعلَّک تَرَی اِنّهُ مِثلُ الثَلاثَةِ اَیهاتَ اَیهاتَ. یعنی شاید خیال می‌کنی که عمار هم در ردیف آن سه نفر قرار دارد. هیهات هیهات هرگز نه چنین است. انتهی
امثال این احادیث که دلالت بر قلتِ عدد شیعه واقعی دارد بسیار است و در کتب معتبره شیعه مندرج و برای نمونه آنچه نقل شد کافی است.