حضرت شوقی افندی توقیع منیع مبارک که در نوروز ۱۱۳ بدیع (۲۱ مارچ ۱۹۵۶) در دومین سال شروع نقشه ملکوتی ده ساله و در آخرین سالهای حیات عنصری هیکل اطهر و در بحبوحه انقلابات ایران که منجر به تعطیل تشکیلات امریه و تخریب حظیرةالقدس ملّی و اشغال سایر حظائر قدس و اذیت و ایذاء اهل بهاء در سراسر ایران گردید، خطاب به جمیع یاران اعم از افراد و اعضاء محافل ملّیه و محلّیه و ایادی امرالله صادر گردید، در مقام خود از آثار بی نظیر و در سبک و انشاء خاص و ابداعی هیکل اطهر و منحصر به فرد می باشد.
پس از وصول آن به ایران با آنکه به دستور مبارک میبایست جمیع اهل بهاء از مضامین پُر محتوای آن مطلع گردند " ولی محفل ملّی ایران که به دستور دولت تعطیل شده بود روش خاص دیگری غیر از آنچه که معمول بود به صورت دست نویس " دست به دست در بین یاران میگشت و سبب تشفی خاطر آنان میشد:
در این ایام نظر به شباهتی که با وقایع اخیر ایران از نظر وسعت و مدّت و شدّت دارد به نظر رسید که توصیه مبارک انجام گیرد و جمیع یاران خصوصاً نسل جدید از مضامین دلنشین و پُر محتوای آن مطلع گردند.
پس از وصول آن به ایران با آنکه به دستور مبارک میبایست جمیع اهل بهاء از مضامین پُر محتوای آن مطلع گردند " ولی محفل ملّی ایران که به دستور دولت تعطیل شده بود روش خاص دیگری غیر از آنچه که معمول بود به صورت دست نویس " دست به دست در بین یاران میگشت و سبب تشفی خاطر آنان میشد:
در این ایام نظر به شباهتی که با وقایع اخیر ایران از نظر وسعت و مدّت و شدّت دارد به نظر رسید که توصیه مبارک انجام گیرد و جمیع یاران خصوصاً نسل جدید از مضامین دلنشین و پُر محتوای آن مطلع گردند.
خصوصیاتی که در این اثر نفیس ملاحظه میگردد این نکات به نظر میرسد:
1- تأثیر شدیدی که بر هیکل اطهر از مظالمی که بر اهل بهاء در کشور مقدس ایران وارد گردید چشمان مبارک را پُر اشک و قلب ممردش را مکدّر نمود.
2- از سوی دیگر شعف و سروری که از قیام عاشقانه یاران در سراسر جهان در اولین سالهای شروع نقشه ده ساله قلب الطف نازنینش را فرا گرفت قابل دقت است.
3- روش تشویق و ترغیب یارانی که در اجرای نقشه الهی ده ساله قیام نمودند، درسی برای تشکیلات امریه باشد که چگونه خدمتگزاران را تشویق نمایند.
4- برای تشفی خاطر یاران ستمدیده که تحمل بلایا و صدمات نموده اند، شمّه ای از بلایا و رزایای لاتحصی که بر وجود مبارک طلعات مقدسه وارد گردیده ذکر نموده اند، از جمله این بیان حضرت عبدالبهاء به این مضمون (با بلا متولد شدم. از پستان بلا شیر نوشیدم، در بلا بزرگ شدم، در بلا به بلوغ رسیدم، در بلا جوان شدم، و در بلا پیر گشتم و چه شیرین است بلا در راه خدا) عاقبت ستمگران و ظالمان را از آثار مبارکه حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء آورده اند که باعث تسکین خاطر ستمدیدگان و تشفی دلهای شکسته آن مظلومان و بازماندگان گردد – از جمله این آیات آمده است (سوف تأخذهم زبانیة العذاب مِن لدن عزیز مقتدر قیوم) و از قلم میثاق این کلمات تامات در این مقام نازل (این عزّت مبدل به ذلّت کبری گردد و این سطوت و شوکت منقلب به مقهوریت عظمی شود، ایوان بدل به زندان گردد و از ماه به قعر چاه انجامد) (قهقهه و خنده نماند بلکه نحیف بکا بلند شود) (گنبدهای سفید و نیلگون سرنگون گردد) (حضرات رؤسا آخور را دیده اند و آخر را ندیده اند و ضُربت عَلیهم الذلة و المسکنه و باوء بغضب مِن الله) (عنقریب این نغمه واطوبی واطوبی منقلب به فریاد واویلا واویلا گردد) (عنقریب ملاحظه خواهید فرمود که کُل با عُنُق منکسره خائب و خاسر ... مبتلا گردند) (این نفوس به منزله بَعوضند، چندی در گِل و کثافات خویش می غلطند یک عربده می اندازند و عاقبت کانَ لم یَکُن شیئا مذکورا معدوم گردند) (زنان ناتوان مرد میدان گشتند و گوی سبقت و پیشی از مجتهدان زمان ربودند ...
سبک نگارش این اثر جاودانه که در نهایت استحکام کلام و انسجام بیان و در اوج فصاحت و بلاغت با کلماتی دلنشین و سبک خاص خود از جمله با جملاتی بلند که شایسته مفاهیمی که مورد نظر هیکل اطهر بوده به رشته تحریر در آمده، جائی که کلام در بیان عظمت این امر قاصر است جز آنکه همه کلماتی که بر مفهوم کلام و انسجام بیان کمک میکند، هیکل اطهر آن را به خدمت گرفته اند و همچون مرواریدهائی در پی هم با رعایت تناسب در کنار هم قرار داده اند و بدین جهت جملات طولانی شده است و این از خصوصیات آثار مبارک است ....
و کدام کلام است که بتواند در وصف آن سخن براند ...
با تشابهی که آن ایام با دوران شداد سالهای اخیر (بل اشدّ از آن) جامعه ستمدیده ایران تحمل نمود و چون کوه پُرشکوه ایستاد و درخشید، شایسته است که نسل جدید با دقت نظر این آخرین یادگار آن مولای حنون را مطالعه نماید. برای درک و فهم مضامین دلنشین آیات عربی آن، به فارسی و همچنین بعضی از لغات مشکله در پایان توقیع مبارک آمده، امید است مورد نظر اهل نظر قرار گیرد.
با تقدیم تحیات
شیراز – ح – ح
1- تأثیر شدیدی که بر هیکل اطهر از مظالمی که بر اهل بهاء در کشور مقدس ایران وارد گردید چشمان مبارک را پُر اشک و قلب ممردش را مکدّر نمود.
2- از سوی دیگر شعف و سروری که از قیام عاشقانه یاران در سراسر جهان در اولین سالهای شروع نقشه ده ساله قلب الطف نازنینش را فرا گرفت قابل دقت است.
3- روش تشویق و ترغیب یارانی که در اجرای نقشه الهی ده ساله قیام نمودند، درسی برای تشکیلات امریه باشد که چگونه خدمتگزاران را تشویق نمایند.
4- برای تشفی خاطر یاران ستمدیده که تحمل بلایا و صدمات نموده اند، شمّه ای از بلایا و رزایای لاتحصی که بر وجود مبارک طلعات مقدسه وارد گردیده ذکر نموده اند، از جمله این بیان حضرت عبدالبهاء به این مضمون (با بلا متولد شدم. از پستان بلا شیر نوشیدم، در بلا بزرگ شدم، در بلا به بلوغ رسیدم، در بلا جوان شدم، و در بلا پیر گشتم و چه شیرین است بلا در راه خدا) عاقبت ستمگران و ظالمان را از آثار مبارکه حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء آورده اند که باعث تسکین خاطر ستمدیدگان و تشفی دلهای شکسته آن مظلومان و بازماندگان گردد – از جمله این آیات آمده است (سوف تأخذهم زبانیة العذاب مِن لدن عزیز مقتدر قیوم) و از قلم میثاق این کلمات تامات در این مقام نازل (این عزّت مبدل به ذلّت کبری گردد و این سطوت و شوکت منقلب به مقهوریت عظمی شود، ایوان بدل به زندان گردد و از ماه به قعر چاه انجامد) (قهقهه و خنده نماند بلکه نحیف بکا بلند شود) (گنبدهای سفید و نیلگون سرنگون گردد) (حضرات رؤسا آخور را دیده اند و آخر را ندیده اند و ضُربت عَلیهم الذلة و المسکنه و باوء بغضب مِن الله) (عنقریب این نغمه واطوبی واطوبی منقلب به فریاد واویلا واویلا گردد) (عنقریب ملاحظه خواهید فرمود که کُل با عُنُق منکسره خائب و خاسر ... مبتلا گردند) (این نفوس به منزله بَعوضند، چندی در گِل و کثافات خویش می غلطند یک عربده می اندازند و عاقبت کانَ لم یَکُن شیئا مذکورا معدوم گردند) (زنان ناتوان مرد میدان گشتند و گوی سبقت و پیشی از مجتهدان زمان ربودند ...
سبک نگارش این اثر جاودانه که در نهایت استحکام کلام و انسجام بیان و در اوج فصاحت و بلاغت با کلماتی دلنشین و سبک خاص خود از جمله با جملاتی بلند که شایسته مفاهیمی که مورد نظر هیکل اطهر بوده به رشته تحریر در آمده، جائی که کلام در بیان عظمت این امر قاصر است جز آنکه همه کلماتی که بر مفهوم کلام و انسجام بیان کمک میکند، هیکل اطهر آن را به خدمت گرفته اند و همچون مرواریدهائی در پی هم با رعایت تناسب در کنار هم قرار داده اند و بدین جهت جملات طولانی شده است و این از خصوصیات آثار مبارک است ....
و کدام کلام است که بتواند در وصف آن سخن براند ...
با تشابهی که آن ایام با دوران شداد سالهای اخیر (بل اشدّ از آن) جامعه ستمدیده ایران تحمل نمود و چون کوه پُرشکوه ایستاد و درخشید، شایسته است که نسل جدید با دقت نظر این آخرین یادگار آن مولای حنون را مطالعه نماید. برای درک و فهم مضامین دلنشین آیات عربی آن، به فارسی و همچنین بعضی از لغات مشکله در پایان توقیع مبارک آمده، امید است مورد نظر اهل نظر قرار گیرد.
با تقدیم تحیات
شیراز – ح – ح
| توقیع منیع ۱۱۳ بدیع از آثار حضرت ولی محبوب امرالله |
RSS Feed
