
۱ آقا محمد مهدی ناصری(عم مدی) + سکینه خانم
۲ آقا محمد علی ناصری + معصومه خانم (۱) + خانم سلطان (۲)
۳ آقا فضل الله وجدانی + پسرش حبیب الله وجدانی و برادرش محمد نصیر
۴ آقا غلامرضا + فاطمه خانم
۵ آقا محمد تقی+ آغا بگم
۶ آقا عبدالرزاق + رقیه ( مادر امرالله رزاقی)
۷ استاد علی اکبر (پدر عبدالرزاق) + همسرش بی بی جان مادر عبدالرزاق
۸ آقا زین العابدین + سکینه خانم
۹ آقا حاج خلیل + نبات خانم (عمه نبات)
۱۰ آقا مشهدی حسنعلی+ هاجر خانم(۱) + فاطمه خانم + دو دخترش (کوکب و صاحب)
۱۲ آقا اسماعیل پسر مشهدی حسنعلی + خانم سلطان + همسر دوم (مادر مرضیه و زبیده خانم)
۱۳ آقا سید مصطفی پدر سید میرزا و دو برادر سید علی و سید مهدی
۱۴ سید محمود سید غفار +همسر و دخترش سید نساء مادر آقا یدالله
۱۵ زیور خانم همسر سید جواد ارشدی + قمر خانم همسر سید عبدالله ناشری + سلطنت خانم مادر آقا رضا امجدی
۱۶ آقا شکرالله ( پدر شمس الله رضوانی) + سکینه خانم +برادرش یدالله رضوانی
۱۷ حبیب الله پدر حسین رضوانی + همسرش خانم سلطان
۱۸ غلام حسین پدر رضوان و زن عمو مهدی( عم مدی)
۱۹ آقا ابوالقاسم پدر شکرالله رضوانی + خدیجه خانم
۲۰ آقا محمد وادقانی + رخساره خانم
۲۱ فاطمه خانم همسر ملا جعفر جاسبی
۲۲ دایی محمد رضا + خاتون خانم (پدر دایی علی اکبر فروغی)
۲۳ دایی نعمت الله و دایی ابوالقاسم
۲۴ آقا حسنعلی (حاجی درویش) پدر محمد علی ناصری+ همسرش شهربانو
۲۵ آقا سید حبیب الله + اقلیم خانم( مادر سید جواد ارشدی )
26 سید عباس پسر سید حبیب الله + عروس هایش مرصع خانم و نرگس
۲۷ میرزا صادق معتقدی +شاه باجی خانم و پسرش میرزا اسد الله معتقدی
۲۸ دلارام مادر سید رضا جمالی
۲۹ آقا سید مسعود ( پدر سید رضی مسعودی) + ربابه خانم و پسرش سید قاسم و همسرش ربابه خانم
۳۰ سلطانعلی صادقی پدر عبدالکریم صادقی
انها که در این زمانه ادم شده اند از غصه اینهاست که آنها رفتند
بسیاری از احبای اولیه که قبل از فوت بیمار شده اند و برای درمان به شهرهای مجاور میرفتند، در صورت وفات به حکم کتاب اقدس در محل فوت دفن میشدند. به همین خاطر نام آنها در این لیست نیامده است.
همه مرده از روزگار دراز شد از گفت من نامشان زنده باز (فردوسی)
| کسانی که در گوشه کوچکی از ده محقری زندگی میکردند و در کوره دهی تحمل نمیشدند و زندگی بسیار سادهای داشتند چه شد که از ماورای بِحار و اقیانوس ها و شهرهای عظیم سر برآوردند و مورد اعزاز و احترام جهانیان قرار گرفتند و عالم را وطن خویش ساختند و در آخرین سالهای زندگی "چنان غرق وطن بودند که غربت را نفهمیدند[4]". [1] لوح سلطان ایران [2] فردوسی [3] لوح شکر شکن حضرت بهاالله [4] هادی خرسندی |

آمرزنده و مهربانا اين جانهای پاک از زندان خاک آزاد شدند و به جهان تو پرواز کردند نيکخو بودند و مفتون روی تو و تشنه جوی تو در زمان زندگانی به نفحه رحمانی زنده شدند ديده بينا يافتند گوش شنوا داشتند از هر بستگی آزاد بودند و پيوسته به عناياتت خرم و دلشاد حال به جهان راز پرواز نمودند و در جوار رحمتت بر شجره طُوبی لانه و آشيانه سازند و به نغمه و ترانه پردازند خدايا اين نفوس را گناه بيامرز و از چاه به اوج ماه برسان در گلشن الطاف راه ده و در چمن عفو و غفران پناه بخش سرور آزادگان کن و در حلقه مقرّبان درآر بازماندگان را نوازش فرما و آسايش بخش و زيور عالم آفرينش کن تا به ستايش تو پردازند و به تسبيح و تقديس تو توئی عفوّ توئی غفور توئی آمرزنده و مهربان. ع ع
بر سر تربت ما چون گذری همت خواه که زیارتگه رندان جهان خواهد بود
برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود (حافظ)
|
مطالب مرتبط:
|