قسمتی از لوح مبارک ناقوس از حضرت بهاءالله

بسمِکَ الهُو و اِنِّکَ اَنتَ الهُوَ یا هُوَ
یا راهِبَ الاَحَدِیَّۀِ اضرِب عَلَی النّاقوسِ بِما ظَهَرَ یَومُ اللهِ و استَوی جَمالُ العِزِّ عَلی عَرشِ قُدسٍ مُنیرٍ . سُبحانَکَ یا هُوَ یا مَن هُوَ هُو یا مَن لَیسَ اَحَدٌ الّا هُو . یا هُودَ الحُکمِ اضرِب عَلَی النّاقورِ بِاسمِ اللهِ العَزیزِ الکَریمِ بِمَا استتَقَرَّ هَیکَلُ القُدسِ عَلی کُرسِیِّ عِزٍّ مَنیعٍ . سُبحانَکَ یا هو یا مَن هوَ هو یا مَن لَیسَ اَحَدٌ الّا هو . یا طَلعَۀَ البَقاءِ اضرِب بِاَنامِلِ الرُّوحِ عَلی رَبابِ قُدسٍ بدیعٍ بِما ظَهَرَ جَمالُ الهُویَّۀِ فی رِداءِ حَریرٍ لَمیعٍ . سُبحانَکَ یا هو یا مَن هوَ هو یا مَن لَیسَ اَحَدٌ الّا هو. یا مَلَکَ النُّورِ انفُخ فیِ الصُّورِ فی هذَا الظُهورِ بِما رُکِّبَ حَترفُ الهتاءِ بِحترفِ عِتزٍّ قتدیمٍ .سُبحانَکَ یا هو یا مَن هوَ هو یا مَن لَیسَ اَحَدٌ الّا هو. یا عَندَلیبَ السَّناءِ غَنِّ عَلَی الاَغصانِ فی هذَا الرِّضوانِ عَلَی اسمِ الحَبیبِ بِما ظَهَرَ جَمالُ الوَردِ عَن خَلفِ حِجابٍ غَلیظٍ. سُبحانَکَ یا هو یا مَن هوَ هو یا مَن لَیسَ اَحَدٌ الّا هو. 
                                                                                                                   ادعیه حضرت محبوب صص 136 و 137
​...

---

مضمون لوح مبارک به فارسی

ای پارسای احدیت بر ناقوس بزن زیرا یوم خداوند ظاهر شد و جمال عزّ بر عرش پاک و روشن مستوی شد.
(پاک و مقدسی تو ای خداوند، ای کسیکه در مقام غیب منیع خود مستور بوده ای مقام غیب و کبریایی مطلق تنها از آن توست و هیچ شریک و مثیلی برای تو نبوده و نیست). ای هود حکم به اسم خداوند عزیز کریم ناقور بزن زیرا هیکل پاک بر تخت عزت بلند قرار گرفت. (پاک و مقدسی تو ای خداوند، ای کسیکه در مقام غیب منیع خود مستور بوده ای مقام غیب و کبریایی مطلق تنها از آن توست و هیچ شریک و مثیلی برای تو نبوده و نیست). ای طلعت بقا با سرانگشتان روح بر رباب قدس بدیع بنواز زیرا جمال هویّت در لباس حریر تابان ظاهر شد. (پاک و مقدسی تو ای خداوند، ای کسیکه در مقام غیب منیع خود مستور بوده‌ای مقام غیب و کبریایی مطلق تنها از آن توست و هیچ شریک و مثیلی برای تو نبوده و نیست). ای فرشته نور در این ظهور در صور بِدَم زیرا حرف هاء بر روی حرف عِِِز قدیم قرار گرفت. (پاک و مقدسی تو ای خداوند , ای کسیکه در مقام غیب منیع خود مستور بوده ای مقام غیب و کبریایی مطلق تنها از آن توست و هیچ شریک و مثیلی برای تو نبوده و نیست). ای بلبل رفعت و بلندی بر شاخه های درخت در این رضوانی که به اسم حبیب است آواز بخوان زیرا جمال گل از پس جمال غلیظ ظهور کرد. (پاک و مقدسی تو ای خداوند، ای کسیکه در مقام غیب منیع خود مستور بوده ای مقام غیب و کبریایی مطلق تنها از آن توست و هیچ شریک و مثیلی برای تو نبوده و نیست).