حاجیه خانم (ننه آغا) و نوه او پوران خانم حاجیه خانم یکی از دختران شایسته و لایق جناب استاد علی اکبر و بی بی جان خانم و میرزا فضل الله وجدانی فرزند زین العابدین از دو خانواده نامدار و مؤمن بودند و وقتی ازدواج می نمایند حاجیه خانم دارای فضل و کمالات و دانشی بود که کمتر کسی با او مطابقت داشت و وضع مالی آنها هم بسیار عالی بود. در محله بالای کروگان خانه اجدادی او بسیار عالی و دارای چند اطاق و دو طبقه بود. داخل حیاط حوض آبی بود که آب از یک طرف می آمد و از طرف دیگر خارج میشد. داخل حیاط چند درخت سیب و انگور بود که همه را داربست کرده بودند و بعضی از شاخه ها را بطرف طبقه دوم کشیده بودند. وقتی انگورها میرسید چقدر زیبا بود و این خانم محترم از این نعمت خدادای به همسایگان و اقوام مرحمت می نمود. پشت سر این خانه باربند و طویله و توالت هر نوع بود. خداوند به آنها چهار اولاد پسر به نام های فتح الله، شکرالله، حبیب الله و ماشاءالله عنایت فرمود. فتح الله اولاد ارشد، نزد جناب فردوسی و دکتر محمودی کسب فیض کرده بود و در محضر والدین راه و رسم زندگی و دین و آئین و سواد را آموخته بود و در کارهای کشاورزی کمک کار پدر بود و پدر و مادرش برای او خانه ای دو طبقه در پشت خانه خود ساختند. در ساختن خانه وحدتی برپا بود. فتح الله و شکرالله یکی خشت می مالید و یکی سنگ و چوب می آورد.
RSS Feed
