بلاگ بهاییان جاسب - وب سایت کروگان جاسب (سی یارون)

خانم سلطان همسر محمد اسماعیل یزدانی

24/10/2023

خانم سلطان همسر محمد اسماعیل یزدانی

خدا رحمتش کند خانمی بود شایسته وقتی در جوانی شوهرش را از دست داد چهار دختر و یک پسر چهارساله بنام عباسعلی داشت ایشان کرباس بافی میکرد شب و روز و واقعا مامای قابلی بود از جوانی تا سال ۱۳۳۵ هرچه دختر و پسر در ده بدنیا آمده ایشان زحمتش را کشیده بدون هیچ چشم داشت چون‌ متین و مظلوم و مومن و بسیار خوشگل و خوش هیکل بود.
بچه هایش را به نحو‌ احسن بزرگ کرد و برای محله بالا نانوای قابلی بود برای هرکس نانوایی میکرد دستمزدش را نان میدادند حتی بیشتر از حقش در نتیجه بردباری خداوند چنان بزندگیش برکت داده بود دخترها را شوهر داد پسر را زن داد و نوه هایش چه در ایران چه در خارج بیش از صد نفر هستند وضع سوادوکار توپ واز نظر مالی بی نیاز همه موفق الگویی هستند در جامعه.

مطالعه ادامـه مطلب

شرح حال سید آقا حسینی

29/5/2021

سید آقا در عکس دست جمعی

سید آقا حسینی فرزند سید نصرالدین از نوادگان میرزا هادی بود که امر مبارک را قبول داشت. مردی بود ضعیف الجثه ولی زحمتکش در تمام طول عمر لحظه ای آرام نداشت کار و کار و کار در زمستان و تابستان کار.
مردی پاک سرشت و امین و درستکار، زمستانها تا جان داشت میرفت قم و کاشان دکان حلوایی. چون سید بود و خوش مشرب کاری باو نداشتند باغچه ای داشت بغل باغچه آقای عبدالحسین یزدانی با میوه فراوان از جمله سیب و زرد آلو و گوجه سبز و آلبالو. به همه از این میوه ها میداد ولی بعضی از جوانها میرفتند از دیوار بالا تا میوه بچینند و چون سر دیوار گلی بود خراب میشد. روزی میرود درب باغ را باز میکند میرود داخل و میبیند چند تن از جوانان دروازه داخل باغ هستند. جوانان با دیدن سید آقا خجالت میکشند ولی سید آقا به آنها میگوید ناراحت نباشید میآمدید کلید را از من میگرفتید. خلاصه جوانان را با مهربانی هدایت نموده و آنها نیز از باغ میروند. پدرانشان گفته بودند اگر ما بودیم آنچنان کتکی به شما میزدیم. خدا پدرش را بیامرزد.

مطالعه ادامـه مطلب

مختصری از شرح حال علی اکبر یزدانی و همسرش خانم ام لیلا محمدی

18/5/2021

علی اکبر یزدانی وهمسرش ام لیلا محمدی

علی اکبر در سال 1302 در کروگان متولد شد پدرش محمد ابراهیم و مادرش حلیمه سلطان بود. که مسلمانی متعصب بود.
ام لیلا خانم پدرش استاد عباس محمدی دایی شهید مجید جناب امینی و آقای شمس الله رضوانی و مادرش معصومه خانم دختر مشتی محمد ثانوی از مومنین مسلمان و بی آزار جاسب بودند.
تاریخ تولد ایشان سال 1311 شمسی است.
در جوانی ازدواج کردند و ثمره ازدواجشان پنج دختر به نامهای پروین، پری، عزت،عفت و شهین خانم و یک پسر به نام داوود می باشد. تعصب حلیمه باعث شده بود تا ایشان در ظل امر نباشد و خانمش هم از خانواده ای پاک سرشت و مومن بود.

مطالعه ادامـه مطلب

شرح حال جناب یدالله مهاجر

17/5/2021

یداله مهاجر (نفر سوم‌ردیف بالا)

آقای یداله مهاجر فرزند ارشد جناب ذبیح الله مهاجر و مادرش ام لیلا دختر استاد علی اکبر بود که در تمام طول زندگی شاهد صدمات و بلایایی که بر پدرش درآوردند از جمله به زندان رفتن او و حمله نایب حسین کاشی بود.
ایشان از دو طایفه اصیل بوجود آمده بود و درجوانی با خانمی به نام خدیجه دختر سید محمود عظیمی که بسیار خانم نجیبی بود ازدواج نمود و بطهران آمد ایشان و خانمش سوادی نداشتند ولی زحمتکش و امین بودند. دارای سه پسر به نام فرشید و فرهاد و امین الله و هفت دختر به نام های بتول، عفت، عزت، فرخنده، شیرین، فروغ و اقدس خانم بودند.

مطالعه ادامـه مطلب

مختصر شرح حال جناب انور ناشری

2/11/2019

سید انور ناشری

چونکه گل رفت و گلستان درگذشت نشنوی دیگر ز بلبل سرگذشت
جناب سیّد انور ناشری در سال 1315 در کروگان جاسب در خانواده ای بسیار مؤمن چشم بجهان گشود. پدر بزرگوارشان وقتی ایشان ده ساله بود از جاسب با کل خانواده به حسین آباد کروسی که نقطه بکری بود، مهاجرت کردند. سیّد انور دوش بدوش پدر آنجا را آباد کردند، هزاران درخت انار و انجیر کاشتند، خانه و کاشانه ای درست کردند. ایشان بعد از دو سال خدمت سربازی با سرکار خانم مرحمت شیرازی، شیرزن نمونه ازدواج نمودند. ثمر این ازدواج 6 پسر و یک دختر که همگی در ظلّ امر و خادم نوع بشرند، می باشند. از صفات این نازنین جوانمردی، کرامت، شهامت و شجاعت و ایمان و گذشت و مهربانی و مهماندوستی را میتوان گفت.

مطالعه ادامـه مطلب

مختصری از شرح حال جناب مهندس جهانگیر حق شناس

1/11/2018

جناب جهانگیر حق شناس فرزند میرزا عباس حق شناس، اولاد ذکور جناب محمد علی روحانی، نام مادر ایشان عشرت خانم که خانمی بسیار مؤمن و مظلوم و مهربان بود. جناب میرزا عباس حق شناس سواد بسیار خوبی داشت و بسیار متشخّص و با ابهت و مهربان و با ایمان بود. ایشان کارمند دادگستری بود و بعداً تا اواخر عمر محضردار بود که تمام اقرارنامه‌های احباء را ایشان می‌نوشت و از فامیل و آشنا و همشهری‌ها اصلاً پول دریافت نمیکرد. حکمت‌های الهی چنین بود که ایشان با اینکه وضع مالی خوبی داشت خداوند فقط همین یک پسر را به او عطا کرده بود و جهانگیرخان باهوش و درس‌خوان بود. ایشان مهندس که شد در سازمان آب استخدام گردید و چون انسانی سالم و درست و منظم بود همه همکاران او را دوست داشتند.

مطالعه ادامـه مطلب

ساربان و عمو محمد مهدی ناصری

12/3/2018

محمد مهدی ناصری

هفتاد سال پیش ساربان ها با شترهای خود نمک و مایحتاج مردم روستاها را تأمین میکردند و از این راه امرار معاش می نمودند. هنگام غروب سرد زمستان در محله پائین ساربان ها با شتر هایشان مانده بودند که با تاریکی شب چکار کنند. به یکی دو نفر از جمله سید حسن هاشمی که بسیار جوان بود مراجعه می کنند، ساربان میگوید شب میشود چکار کنم؟ جواب مثبتی دریافت نمی کنند. در این هنگام عمو مهدی ناصری از راه میرسد و به ساربان ها می گوید به خونه خاه برویم و آنها را به منزل می برد و زیر کرسی اطاقش به آنها شام میدهد و شترهایشان را در طویله جای می دهد و به آنها آذوقه می دهد. همسر او عمه رضوان که خانمی جوان بوده است قدری ناراحت میشود که در سرمای زمستان چند نفر غریب را چرا آوردی؟ عمو مهدی به همسرش میگوید اینها بنده خدا هستند، مهمان حبیب خداست اگر ما به اینها پناه ندهیم چه کسی پناه بدهد و اینها برکت اند. از آنها پذیرائی کامل می کند و در اطاقی جداگانه میخوابند و فردا تشکر و خداحافظی می‌کنند و میروند.

مطالعه ادامـه مطلب

مسیب یزدانی و آغا بیگم هاشمی

24/8/2017

مسیب یزدانی

مسیب یزدانی متولد 1300 که در کروگان جاسب بدنیا آمد و صعود او در سال 1347/4/11 در طهران واقع شد و در گلستان جاوید به خاک سپرده شد که الآن آن مکان فرهنگسرای خاوران است. این مرد نازنین در خانواده ای بدنیا آمد که مملو از رنج و عذاب و غصه و گرفتاری بود. پدر ایشان که دارای چهار اولاد مؤمن و مخلص بود، همسرش در جوانی فوت می کند و این مرد ساده و مریض احوال باید از اولادها نگهداری کند و کشاورزی هم نماید. اولادهای او حسینعلی و سکینه خانم و سنمبر خانم و سلطانعلی که 4ساله بود و بی مادر میگردند. اهالی محل پیشنهاد ازدواج به محمد ابراهیم پدر مسیب میدهند اما شخص مناسبی نمی یابند. در آن زمان غلامرضا احمد اهل قم اولادهای زیادی داشته است از جمله حلیمه خاتون که او ازدواج نموده بود و بچه های او همه مرده اند و بعد هم شوهرش می میرد و به او پیشنهاد می‌کنند که با محمد ابراهیم ازدواج نماید.

مطالعه ادامـه مطلب

جناب وجی الله گلپور و وجیهه خانم ناشری (آخرین دختر سید عبدالله ناشری)

28/7/2017

جناب وجیه الله گلپور و همسرش وجیحه ناشری در زمان آزادی از زندان

وجیهه خانم در سال 1332 در کروس، منطقه مهاجرتی چشم به جهان گشود و خانه والدین را نورانی نمود. این خانم محترم لیاقت چنین اسمی را دارد که پدر برای او انتخاب کرده است. وجیهه خانم دختر بچه عزیز و دوست داشتنی بود که پدر مهرپرور را از دست داد و در آغوش مادر و خواهران و برادران رشد و نمو نمود و خانمی شایسته و با فرهنگ گردید. چون در حسین آباد کروس مدارس نبود و دختر نمی‌توانست با موتور به ایوانکی برود، از تحصیل محروم بود ولی در خانواده معارف امری و احکام الهی و درس اخلاق را خوب آموخته بود. خداوند بزرگ و مولای شفوق و حنون که همیشه یاور یتیمان است، به این دختر مظلوم محجوب و محبوب و شایسته، تمام حسن خدادای را به نحو کامل داد. جناب وجیه الله گلپور اهل مازندران که جوانی برازنده، قوی هیکل و با سواد و دریای علم و عرفان، ایقان و جوهر تقدیس بود، به خواستگاری او آمد و با یکدیگر ازدواج نمودند و از همان اوایل زندگی با یکدیگر به مهاجرت و اعلان امرالله پرداختند. هرگز راحتی برای خود نخواستند و هدف آنها رضای جمال مبارک بوده و هست.

مطالعه ادامـه مطلب

شرح حال نعمت الله رضوانی

28/7/2017

از جاسب تا گرگان نوشته سناءالله حکمت شعار

نعمت الله رضوانی و پسرش علی رضوانی

از جمله نفوس مؤمن و مخلص و فعال که از اهالی سرزمین جاسب بودند و بنده افتخار آشنائی با ایشان را داشتم، جناب نعمت الله رضوانی بودند. در بیست و دوم شهریور ماه 1296 در خانواده ای مؤمن پا به عرصه وجود نهاد. نام پدرشان غلامحسین و نام مادرشان گوهر خاتون بود. جناب رضوانی متأسّفانه در کودکی پدر را از دست دادند و با مشکلات عدیده مواجه شدند. پس به ناچار از نوجوانی از جاسب به تهران در محله خانی آباد نقل مکان نمودند و در بازار تهران در حجره ای مشغول به کار شدند ... بعد از مدّتی نیز به استخدام نیروی هوائی کشوری درآمدند تا اینکه با خانم سیمین سیّد محمود ازدواج نمودند. از ایمان و ایقان جناب رضوانی همین بس که ایشان همراه با نقشه ده ساله جهاد کبیر اکبر به مهاجرت شهر قم تشریف بردند و در مکانی مقدّس که عرش مطهر حضرت اعلی مدّتی در آن محل بود، سُکنی گزیدند. جناب رضوانی حکایتی را برایم نقل نمودند که بسیار جالب و تأثیرگزار است و نشان از احاطه روحانی و عاطفی حضرت ولی عزیز امرالله نسبت به احباء و اوضاع و احوال احباء و محبتشان به جناب رضوانی و خانواده دارد.... و امّا حکایت آنکه در شبی بارانی و سرد زمستانی ناگهان مقداری از سقف فرو ریخت و این امر سبب ناراحتی ایشان و خانواده گرامی شد، به نحوی که تا صبح همگی بیدار و مضطرب بودند و به دعا و مناجات پرداخته دست رجا به درگاهش داشتند.

مطالعه ادامـه مطلب

شمّه ای از زندگانی زنده یاد آقای روح الله رضوانی

28/7/2017

او فرزند علامحسین فرزند ابوالقاسم کاشی و گوهر خانم فرزند استاد علی اکبر بزرگمرد جاسب بود. ایشان در سال 1297 شمسی در کروگان جاسب در محلّه پائین چشم به جهان گشود و در خانواده مؤمن و موقن نشو و نما نمود. در مکتب جناب فردوسی و دیگر دوستان سواد آموخت و رسم ادب و انسانیّت را از والدین به نحو احسن یاد گرفت. در نوجوانی به همراه برادر خود در طهران مشغول به کار گردید و چون پدر بزرگوار را از دست داده بود، کمر به خدمت مادر بست و در تمام امور زندگانی یاور مادر مهربان بود. مادرش درّ گرانبهائی بود که در تمام عمر جز خدمت به امر و خدمت به خلق خدا هدف دیگری نداشت و به اولادهای خود آموخته بود اگر میخواهید خدا از شما راضی باشد، همه را دوست داشته باشید و به آنها محبّت کنید. در زمان قدیم که وفور نعمت در روستاها نبود ولی هرچه را داشتند در سبد اخلاص میگذاشتند و با دوستان و فامیل یکرنگ و مهربان بودند و از شادی دیگران شاد می‌گشتند.

مطالعه ادامـه مطلب

شرح حال جناب امین الله یزدانی فرزند شمس الله و مرضیه خانم یزدانی

28/7/2017

امین الله یزدانی و همسرش باهره ناشری

این عزیز دل و جان، در سال 1315 شمسی در محلّه بالای کروگان جاسب به دنیا آمد. خانم سلطان یزدانی مامای مادر او و مادربزرگش تعریف میکرد به حدّی این بچه زیبا و باهوش و پر مو بود که همه اهالی به دیدن او می آمدند و می گفتند باید برایش اسفند دود کرد تا کسی چشم زخم به او نزند. به حدّی مظلوم و ساکت بوده است و کسی صدایش را نمی فهمید ولی از شانس بد او مادرش جوان مرگ میشود و این بچه دو ساله را تنها می گذارد و به عالم بالا صعود می کند. مرضیه مادر ایشان روحش شاد، خانمی با فرهنگ و تمیز و با کمالات بوده است. بزرگان فامیل پیشنهاد می کنند که شمس الله پدر ایشان با خاله او یعنی خاور سلطان که خانمی بی نظیر بود، ازدواج کند. امین الله را این خاله مهرپرور و مادربزرگش خانم سلطان و خواهر امین الله طاهر خانم که اولین اولاد شمس الله بود، بزرگ می کنند و جای خالی مادر را برای او پر می کنند که او هرگز بی مادری و تنهائی را احساس نکرد. بعد از خاور سلطان برایش خواهران و برادرانی بسیار آورد. نوجوان بود که خواهرش با آقای هرمز شریفی ازدواج نمود و به طهران آمد. او هم همراه خواهر آمد و در نزد پسر عموی پدرش، سلطانعلی یزدانی در مغازه خواربارفروشی و لبنیات مشغول کار گردید.

مطالعه ادامـه مطلب

شرح حال ثناءالله ناشری آخرین اولاد سید عبدالله ناشری و ملکه خانم

28/7/2017

ثناءالله ناشری فرزند آخر سید عبدالله

این عزیز نامش ثناءالله است و در سال 1336 در کروس بالا چشم به جهان گشود. در داخل شکم مادر صدای مناجات و اشعارهای امری که والدین او می خواندند را شنیده بود. زیباترین کودک آن منطقه بود و چهره نورانی و زیبا را از پدر و مادر به ارث برده بود. موی سر او مانند مادرش ملک خانم فرّ و پرُپشت بود و موهای سر او زیبا و دیدنی بود. چشم باز کرد دید اطرافش باغهای زیبا، جلو منزل رودخانه آب، در اطراف خانه مرغ و خروس و بوقلمون و خرگوش و کبک و برّه و میش و بز و بزغاله و گاو و گوساله بودند و از کودکی به آنها عشق می ورزید. ناگفته نماند ایشان یکساله بود که شبی پدر بزرگوار ایشان خواب می بیند حضرت ولی امرالله به خواب ایشان آمد و شالی به سید عبدالله هدیه می کند و به او می فرماید ناشر نفحات الله مرد بی نظیر، مدّتی است در طهران و اطراف به دیدن فامیل نرفتی، پس برو و همه را ملاقات کن و در آنجا بمان و میگوید به چشم.

مطالعه ادامـه مطلب

شرح حال میثاق ناشری فرزند سیدعبدالله ناشری و ملکه خانم

28/7/2017

آقا میثاق ناشری

او در سال 1328 در جاده ساوه در نقطه مهاجرتی به دنیا آمد و در آغوش پدر و مادری مؤمن نشو و نما نمود. در کودکی همراه پدر و مادر به حسین آباد کروس مهاجرت نمود و پدرش به این جوان خوشگل و نقلی ریزه میگفت مهاجر کوچولو ببینم چه خواهی کرد. از کودکی آثار ایمان و رشادت و بردباری در او نمایان بود. از نظر اخلاق و رفتار نمونه بود. وقتی والدین او به کروس بالا که تازه ساختمان ساختند و باغ ها را درست کردند، میروند، او میگوید اولین شغلم این بود که برّه و بزغاله کوچک را در باغ بچرانم و چون اطراف آنجا گرگ فراوان بود، همیشه با یک چوب دستی دنبال برّه و بزغاله ها بود. البته همیشه سگ هم داشتند که سگ واقعاً پاسبان باوفائی است. ایشان میگوید بزرگتر که شدم به کمک برادر بزرگترم چوپان گله شدیم و صبح و تا شب در بیابان صحرا آنها را می چرانیدیم و از شیر و لبنیات که استفاده میشد، بقیه هم به فروش میرساندیم. بیابان ها در بهار بسیار سبز و قشنگ و دلنشین بود ولی در فصل تابستان هوا بسیار گرم و سوزان بود ولی در هر زمانش بسیار لذت بخش بود.

مطالعه ادامـه مطلب

شرح حال جناب سید عبدالله ناشری

27/7/2017

سید عبدالله ناشری

او در سال 1268 شمسی در قریه کروگان به دنیا آمد. پدر او سید حبیب از مؤمنین به نام جاسب بود. محله پائین کوچه ای به نام کوچه سید حبیب است و دو طرف کوچه شمال و جنوب متعلق به او بوده است. سید حبیب سه اولاد پسر داشته است، اولی سید جواد ارشدی، دومین سید عبدالله و سومین سید عباس بوده است. در زمان قدیم فامیلی در دهات نبوده است و هر کس را به نام پسر فلانی میخواندند. مثلاً سید عبدالله را به نام سید عبدالله سید حبیب صدا می کردند یا نام می بردند. زمانیکه فامیل انتخاب میکردند و مأمور سجلات ثبت میکرده است، سید جواد میگوید بنده اولاد ارشدم و او را لقب ارشدی میدهند. سید عبدالله که ناشر نفحات الله و با سواد بوده است را ناشری و سید عباس که کاشان در دکان حلوائی کار می کرد و همه به او سیّد میگفتند، میگوید سید هاشمی هستم که لقب هاشمی میگیرد. البته در جاسب تا سال 1307 شناسنامه ای نبود و بعضی از سال تولدها کم و زیاد دارند.

مطالعه ادامـه مطلب

* محمد علی ابوالقاسمی و سکینه یزدانی

22/6/2017

سکینه و حسین یزدانی به همراه نوه اش

محمد علی فرزند ابوالقاسم کاشی، عموی شمس الله رضوانی و حسین رضوانی که در کروگان جاسب متولّد میشود تا نوجوانی در خدمت پدر و مادر به کار کشاورزی مشغول بوده است و به طهران می آید و در حدیقه و منشادیه که متعلق به جامعه بهائی بوده است، به باغبانی و کشاورزی مشغول میگردد. ایشان فردی مؤمن و مخلص و مطّلع بوده است. اولادهای ابوالقاسم کاشی آثار و الواح بسیاری از حفظ بوده اند و همیشه ثابت قدم و عاشق در راه جمال مبارک کوشا بوده اند. در منشادیه و حدیقه درختهای بسیاری غرس می نماید و به آنها با کمک دوستانش آب و کود می دهد که شاید آثارش هنوز هست. ایشان و برادرانش از صوت ملیحی برخوردار بوده اند و در جمع ها شمع انجمن بوده است. در زمان قدیم که فامیلی نبوده است هر یک از برادران فامیلی برای خود انتخاب می کنند و ایشان فامیل ابوالقاسمی را انتخاب نموده است. در جوانی با فاطمه خانمی ازدواج می نماید و صاحب چند اولاد میشود که دو نفر آنها می مانند و خانمهای شایسته ای بوده اند. دو اولاد ایشان یکی زیور خانم و دیگری باشی خانم که بعداً به ماشاءالله خانم معروف میگردد.

مطالعه ادامـه مطلب

* دیانت الله ناصری فرزند محمدعلی ناصری

22/6/2017

طوبی خانم

دیانت الله برادرش کاظم علی بود که در جوانی صعود نمود و خواهرش وجیهه خانم، همسر آقای رضا امجدی بود و این مرد نازنین که از کودکی در خدمت پدر و مادر بود. وقتی مادر خود را از دست می دهد افسرده و نالان در دشت و صحرا کار می کند و پاییز هم تا شب عید به خانی آباد می آید و به قول معروف فعلگی، زمین بیل میزده و درخت می‌کاشته است. دوستان و همسالان این مرد از صداقت و سادگی و شرف ایشان همیشه تعریف میکرده اند. در آن زمانها که زمستان در خانی آباد فعلگی یا کارگری میکرده اند، مسلمان و بهائی جاسبی باهم با صمیمیت کار میکرده اند. چون با بیل کار میکرده اند در سرما دستها ترک میخورد و باید با پی گوسفند چرب میکرده اند که تحمل درد کنند. این عزیزان مثلاً آبگوشت مشترک یا غذای دیگر درست میکرده اند. شب یا ظهر و صبح با نهایت صفا و صمیمیت نوش جان میکردند و باید ظرفها را به نوبت یک نفر می شست. بعضی ها که دستشان ترک خورده بود، دیانت الله خدا بیامرز فوری بلند میشد و ظروف را می‌شست و واقعاً عجب حسن نیتی داشت. بعد از فوت مادرش عید که به جاسب میرود، مرحوم محمد علی ناصری پدر ایشان با جوجون قمی که بیوه زن جوانی بوده است، ازدواج می نماید و این خانم جوان دختری به نام طوبی خانم داشته است که 15 ساله بود.

مطالعه ادامـه مطلب

* سیف الله ناصری فرزند ذکور آقای دیانت الله ناصری و طوبی خانم

22/6/2017

طوبی خانم

ایشان در سال 1314 در خانی آباد طهران چشم به جهان گشود و در آن سامان از شاگردان درس اخلاق آقای احسان معروف بوده است و در جوار پدر مهرپرورش به دعا و مناجات علاقه خاصی داشته است. در نوجوانی با پدر کار میکرده است و در جوانی در شرکت لابراتوار اخوان کار میکرد. ایشان هم مانند پدر، فردی لایق و زحمتکش و سالم و صالح بود. در سال 1337 با اُلفت خانم دختر عمو ذبیح الله خود که در قاسم آباد خشکه در جاده ساوه ساکن بودند، ازدواج می نماید و صاحب چهار اولاد، دو دختر و دو پسر به نامهای فریده، بیژن، ژیلا و نوید می گردند. فریده خانم در جوانی به خارج میروند و به تحصیلات عالیه می پردازند و در همانجا با آقای بیگی ازدواج می نمایند و دارای دو اولاد به نام انیسا و نعیم هستند. ژیلا خانم همسر مسعود صانعی در ایران هستند و دو اولاد به نام های نگین و عرفان دارند و بیژن و نوید هم مجرّد می باشند. سیف الله مانند پدر خانواده دوست و کاری بود. در شرکت فوق العاده زحمت کشید و بعد به شرکت فروز آمد و راننده شد و مسئول پخش اجناس در شرکت فیروز بود. از نظر اخلاقی معروف و مشهور بود و همیشه گشاده رو و لبخند بر لب او بود. عشق او قاسم آباد و عمو و فامیل ها بود و بسیار دوست داشت خبرهای فامیل و احباء را بداند.

مطالعه ادامـه مطلب

سید احمد محمدی و لطفیه خانم ناشری

6/5/2017

میرزا احمد محمدی

میرزا احمد معروف در شناسنامه سید احمد و در سال 1294 شمسی در قریه کروگان جاسب به دنیا آمد و با اولین فرزند سید عبدالله ناشری به نام لطفیه ناشری ازدواج نمود. او در سال 1294 شمسی خانه پدر و مادر را غرق لطف و صفا و چراغانی نمود. مادر این خانم محترمه مکرّمه همینطور که در شرح حال برادرش مرقوم گردید، قمر خانم دختر کربلائی حسین از طایفه های معروف و مشهور اسماعیلی ها بود. وقتی ازدواج با آقای ناشری را پذیرفت، در خانه ای سکونت گزید که روح ایمان و ایقان و انسانیت در آن طنین انداز بود. بسیار شاد و مسرور گردید و زود به دعا و مناجات علاقه پیدا نمود و خودش به اختیار خود به شرف ایمان فائز گردید و اولین اولاد او لطفیه خانم از پستان او شیر خورده بود که دریای معرفت و انسانیت بود. این خانم محترم و خواهرش که باهم به قول جاسبی ها یاده (جاری) بودند، بسیار خوب اولاد را تربیت کردند. لطفیه خانم بسیار باهوش و ذکاوت بود. مسائلی که مرقوم میگردد از لسان خود اوست که شنیده ایم و اولادهایش و فامیل استماع نموده اند.

مطالعه ادامـه مطلب

معتمد ناشری و شهناز حیاتی

6/5/2017

آقای معتمد ناشری به همراه همسر

ایشان در سال 1321 در قریه کروگان جاسب چشم بر جهان گشود و به همراه پدر بزرگوارش و خانواده به خادم آباد قدس و بعد به حسین آباد کروس نقطه مهاجرتی رفته اند و همراه پدر و مادر و برادران بزرگ خود به کشاورزی و دامداری مشغول گردید. جوانی بسیار با ذوق و با نشاط بود. چون از بچگی به حسین آباد رفته بود و هداوندی ها لهجه ای خاص داشتند، در اثر مجالست با آنها قدری لهجه آنها را داشت. به موسیقی و شعر و آواز و آهنگ های متنوع و اشعار و مناجات علاقه خاصی داشت. دنبال گله گوسفندان که میرفت سر کوه می نشست و نی می نواخت و آواز میخواند که اطراف او هر کسی بود، لذّت می برد و مسرور میگردید. ایشان فامیل پرستی را از والدین خود آموخته بود و با دیدن اقوام و دوستان و احباء بسیار شاد می گشت. بسیار دست و دلباز و باگذشت بود و عاشقی در راه حق بود که به هرکس میتوانست ابلاغ میکرد و همه او را دوست داشتند.

مطالعه ادامـه مطلب

آقای عبدالحسین ناشری و طلعت ادیبی مازگانی

6/5/2017

عبدالحسین ناشری

عبدالحسین ناشری فرزند سید عبدالله ناشری در سال 1333 در روستای حسین آباد کروس پا به عرصه وجود گذاشت. در محضر پدر و مادر مهربان خود از کودکی درس علم و ادب و دینداری آموخت. 6 – 7 ساله بود که پدر خود را از دست داد و این غم فراغ همیشه از چهره اش هویدا بود. برادر کوچکتر او آقا ثناء بود که چون فاصله حسین آباد کروس تا ایوانکی زیاد بود با موتور و الاغ مجبوراً چند سال درس خواندند. زمانیکه علی اکبر رضوانی با ملیحه ناشری خواهر آنها ازدواج نمود و خانه دار شدند، به خدمت خواهر و شوهرخواهر آمدند و شروع به ادامه تحصیل نمودند و هر دو تا دیپلم درس خواندند و چون مانند پدر باهوش بودند، هم از نظر درس و هم از نظر درس اخلاق و تربیت امری حرف اول را میزدند و مظلومترین و با ادب ترین جوانان فامیل شدند. هر دو خدمت سربازی رفتند و به میهن ادای دین نمودند. بعد از سربازی عبدالحسین برادر بزرگ او آقا فضل الله که ایران گاز سرپرست سیلندرسازی بود او را نزد خود برد و چند سال در آنجا کار کرد و بعد چون قدری از نظر بنیه جسمانی ضعیف بود به شرکت حسو، قسمت دوربین آمد و شروع به کار نمود. در هر دو محل کار به حسن اخلاق و رفتار معروف و مشهور بود.

مطالعه ادامـه مطلب

* جناب عبدالله فروغی و خانمش ملوک خانم مرغچی

11/4/2017

آقای عبدالله فروغی در سال 1299 شمسی در خانواده ای بسیار مؤمن چشم به جهان گشود و نام پدرشان علی اکبر و مادرشان سکینه خانم بودند. ایشان کوچکترین پسر خانواده بود و بسیار خوب تربیت شده و آداب رحمانی را خوب فرا گرفته بود. شش کلاس در جاسب درس خوانده بود و به کمک پدر به کشاورزی و مزرعه داری مشغول بود و زمانیکه دو سال به خدمت سربازی میرود و بسیار جوانی ساده و درستی بوده است، فرمانده او، او را در شهربانی آن زمان استخدام می نماید و به قول معروف پاسبان و پاسبانی منظم و مرتب و وظیفه شناس میشود. او همیشه در ادارات یا شهربانی انجام وظیفه می نمود و مورد تشویق قرار میگرفت. چون انسانی خوش شانس و وارسته بود با خانمی نمونه، مهربان، باکلاس و باشعور به نام ملوک مرغچی که پدر او بهائی و مادرش مرضیه خانم از طایفه قربانی های جاسب بود، در سال 1330 ازدواج می نماید.

مطالعه ادامـه مطلب

طاهره خانم ناشری و آقا ناصر شریفی

10/4/2017

ناصر شریفی و طاهره ناشری

طاهره خانم دومین اولاد دختر در سال 1305 در کروگان جاسب به دنیا آمد. مادر او قمر خانم که در شرح حال آقا فضل الله نوشته شد، از طایفه کربلائی حسین می باشند که خود او ایمان می آورد و چهار اولاد مؤمن و سلیم و فعال تحویل اجتماع می دهد. طاهره خانم پدرش لقب طاهره را بر روی او میگذارد و این خانم مظلوم واقعاً طاهره جاسب بود. طاهره خانم قالی باف و خانه داری قابل بود و همیشه مطیع و فرمانبردار پدر و مادر بود.

مطالعه ادامـه مطلب

محمد علی روحانی

3/4/2017

محمد علی روحانی

عشق وطن و همشهریها و احباء نمیگذارد مطالبی راجع به خوبی های آنها ننویسم. بر خود واجب میدانم راجع به خانواده و اولادهای اقای محمدعلی روحانی بزرگ مرد جاسب بنویسم. آقای علی محمد رفرف آن دریای علم و معرفت را نه بنده حقیر بلکه عالم میشناسد که چه ستاره درخشانی بود و چه معلومات و چه محفوظاتی داشت. آقای قدرت الله روحانی آن مرد سبزه و با نمک و خوش صحبت که شرح هایش را از دائی ام شنیدم چون هم سال بودند. سید یحیی هاشمی دائی بنده بود و از بچگی پدرم رعیت آقای روحانی بود. آقای روحانی همسری داشت که در جاسب می آمد چهره نورانی و کلامی نافذ داشت. به یاد دارم راجع به تربیت درست بچه با خانمها صحبت میکرد. میگفت همسرم قدرت الله کار می کند و پول می آورد و بنده در خانه داری و بچه داری و تعلیم و تربیت بچه ها می کوشم. خانمش میگفت روحانی ها قدری عصبانی مزاج هستند ولی قلبی بسیار پاک و مهربان دارند و خانواده دوست هستند. خانمهای جاسب را به خوب تربیت کردن بچه ها دعوت میکرد و اینکه اگر از صبح که بیدار میشوید دعا و مناجات بخوانید، بچه ها یاد میگیرند و باید آنها را به حفظ ایمان دعوت کرد.

مطالعه ادامـه مطلب

* هدایت الله مهاجر و رخشنده ابونور

30/3/2017

هدایت الله مهاجری و رخشنده ابونور

آقای هدایت الله مهاجری دومین اولاد ضیاءالله و فاطمه نساء بود، که در تاریخ 1304 شمسی به دنیا آمد. ضیاءالله بزرگمرد تاریخ جاسب همیشه میگفت هدایت الله پسرم از بچه‌گی از هوش و ذکاوت بسیار بالائی برخوردار بود. شش کلاس در جاسب درس میخواند و همراه والدین درس ایمان و استقامت می آموزد. در زمان کودکی او به همراه پدرش در مزرعه یا کوه و دشت کروگان به رعیتی مشغول بود و یاور همیشگی پدر بوده است. نوجوانی سالم و قوی و خوشرو و عاشق فامیل بوده است. در 12 – 13 سالگی به وسیله پسرعموهایش امرالله خان و نورالله خان به طهران می آید و در خیابان شاه سابق (جمهوری فعلی) مغازه های لوازم صوتی کار می‌کند. آنزمان تازه رادیو و تلویزیون از خارج آمده بود و ایشان بسیار به این کار علاقه مند گشت. او آنتن تلویزیون و رادیو درست می کرد و می فروخت. روزبروز کارش عالی تر میشود و اولین آنتن ساز طهران گردید و اسم آنتن های خود را آنتن مهاجر گذاشت. با پشتکار زیادی که داشت زمینی می خرد و خانه ای در خیابان آزادی می سازد و اتومبیلی و مغازه ای در خیابان جمهوری داخل پاساژ گیو میخرد و باعث خوشحالی و سرور پدر و مادر بزرگوار خود میگردد.

مطالعه ادامـه مطلب