طاهره خانم ناشری و آقا ناصر شریفی

ناصر شریفی و طاهره ناشری

طاهره خانم دومین اولاد دختر در سال 1305 در کروگان جاسب به دنیا آمد. مادر او قمر خانم که در شرح حال آقا فضل الله نوشته شد، از طایفه کربلائی حسین می باشند که خود او ایمان می آورد و چهار اولاد مؤمن و سلیم و فعال تحویل اجتماع می دهد. طاهره خانم پدرش لقب طاهره را بر روی او میگذارد و این خانم مظلوم واقعاً طاهره جاسب بود. طاهره خانم قالی باف و خانه داری قابل بود و همیشه مطیع و فرمانبردار پدر و مادر بود. 

---

در سال 1336 با آقای ناصر شریفی که هر دو از مهاجرین حسین آباد کروس بودند، ازدواج می نماید و پس از ازدواج به طهران می آیند و در خیابان باغ شاه سابق ساکن میگردند و پدر بزرگوار ایشان آقای سید عبدالله ناشری وقتی مریض میشود به منزل طاهره خانم می آید و آنها او را کاملاً مراقبت می کنند و بعد او را به بیمارستان میثاقیه در طهران می برند که متأسفانه ایشان فوت می نمایند و این دختر باوفا همیشه غصّه میخورد که پدرم جلو چشمانم از این عالم رفت. طاهره خانم با شوهرش بسیار مهربان و وفادار و صادق بود و همیشه میگفت بیچاره شوهرم بسیار زحمت کش است و به همه خانم ها می گفت قدر شوهرهایتان را بدانید چون شوهر خدای دوم زن است. 

شرح حال خانم طاهره ناشری و آقای ناصر شریفی به قلم  دختر بزرگ ایشان خانم نسرین شریفی

خانم طاهره ناشری متولد 1305  بودند و آقای ناصرشریفی متولد 1311 و ایشان در تاریخ سی آذرماه 1335 ازدواج کردند.
حاصل این ازدواج دو دختر و دو پسر می‌باشد که همگی در ظل امر مبارک می‌باشند.
هردو عزیز مومن به دیانت بهایی بوده و در تمام مراحل زندگی متمسک به تعالیم الهی بودند.
آقای ناصر شریفی جزو اولین افرادی بودند که 41 سال پیش، به دلیل تمسک به دیانت بهایی، با وجود سالها خدمت صادقانه، پاکسازی گردیده و خانه نشین شد.
طاهره خانم از نوجوانی با وجود قلت سواد، تعداد بیشماری مناجات از حفظ بودند که تا آخرین مراحل حیات، تمام آنها را به خاطر داشتند.
ایشان خوابهای بسیاری از طلعات مقدسه دیده بودند که دوفقره از آنها، ذکر می‌گردد.
شبی در عالم رویا مشاهده کردند که حضرت عبدالبهاء به منزل پدری ایشان نزول اجلال فرمودند و بر روی صندوقچه ای که کنار اطاق بود جالس شدند و با لحن شیرین خود به طاهره خانم امر کردند که، طاهره مناجات بخون. و طاهره خانم مناجات  هوالمشفق الکریم را زیارت نمودند.
زمانی دیگر، پس از ازدواج به دلیل تاخیر در باردارشدن، ملعبه اطرافیان شده بودند و شب با غصه فراوان به خواب می‌روند و در عالم رؤیا، حضرت ولی عزیز امرالله را می‌بینند و به خدمت ایشان فائز می‌شوند. وقتی حضرت ولی امرالله ایشان را می‌بینند، میفرمایند چراغ طاهره خانم روشن است. و با دست مبارک چراغ گردسوزی را که گوشه اطاق بود روشن نموده بودند.
بعداز این رویای صادقه، طاهره خانم اطمینان پیدا می‌کنند که صاحب فرزند خواهند شد.
و الحمدلله چراغی را که حضرت ولی عزیز امرالله روشن نمودند، با تولد فرزندان ایشان که همگی در ظل امرمبارک می‌باشند، برای همیشه منور ماند.
با این امید که در عوالم بعد نیز این چراغ روشن بماند و سبب روشنایی رخ این مادر و پدر زحمتکش  و بامحبت و خادم هر آشنا و بیگانه شود.
طاهره خانم در تاریخ 15 اسفند 1389 و آقای ناصر شریفی در تاریخ دوازدهم مهرماه 1399 به ملکوت ابهی صعود نمودند.
 
هُواللّه
ای پروردگار، پدر و مادرِ اين بندۀ درگاه را در دريای غُفران غوطه ده و از گناه و خطا پاک و مُقدّس نما، عفو و بخشش شايان نما و غُفران و آمرزش ارزان کن، توئی آمرزنده و توئی غفور توئی بخشندۀ فيضِ موفور. ای آمرزگار، هر چند گُنَه‌کاريم ولی اميد به وَعد و نَويدِ تو داريم و هر چند در ظُلمَتِ خطا مبتلائيم ولکن توجّه به صبحِ عطا داشته و داريم، به آنچه سزاوارِ درگاه است معامله کن و هر چه شايگانِ بارگاه است شايان فرما. توئی غفور توئی عَفُوّ و توئی بخشندۀ هر قُصور.
ع ع