جناب اسماعیل اسماعیلی و افسر خانم یزدانی

جناب اسماعیل اسماعیلی

آقا اسماعیل فرزند عزیزالله و مادرش خانم سلطان در سال 1306 در قریه کروگان جاسب در محلّه در پاچنار چشم به جهان گشود. مادری بسیار مؤمن و مهربان او را تربیت امری نمود و در سال 1333 با سرکار خانم ایران اعلائی ازدواج نمود، در همان شب خواهر خود عزت خانم هم با جناب عنایت الله اعلائی ازدواج نمود. عروسی هر دو در یک شب در محلّه پائین خانه عمو مهدی بود و ساز و نوائی بود. خیلی عروسی ساده و جالبی بود و اهالی ده همه جمع بودند. جناب اسماعیلی رعیت جناب ذبیح الله مهاجر بود و کشاورزی مینمود و بسیار قوی و زحمتکش بود. خداوند به او دو پسر بنام عین الله و لطف الله و یک دختر بنام توران عنایت فرمود. متأسفانه خانم او ایران خانم در سر زایمان آقا لطف الله چون  پزشکی در ده نبود و زمستان سردی بود، دچار خونریزی شدید میشود. آقا اسماعیل همسرش را به بیمارستان میثاقیه آوردند.

---

افسر خانم یزدانی(اسماعیلی)

بعد از چند روز روح پر فتوحش به عالم پرواز نمود. مادر آقا اسماعیل را لطف الله را به سختی بزرگ نمود تا اینکه این پسر رشد و نمو نمود و حال مردی لایق و با کلاس و مؤمن است. بعد از صعود همسر ایشان که شوکه شده بود و صبر و قرار نداشت و اعصاب و روانش بهم خورده بود، شبی که آبیاری میکردند با مرحوم مسیب یزدانی و عباس قربانی ایشان به پشت مرده شور خانه رفت تا آب را ببندد. به چشم او می آید که ایران خانم آنجا نشسته به او میگوید اسماعیل دست نزن به آب برو کنار و او فوراً غش می کند. وقتی مسیب و پسرش می بینند آب هنوز می آید و آقا اسماعیلی آب را نبسته است، میروند می بینند غش کرده و بیهوش است. فوری به خانه آقا سید میرزا آقا مرتضی خواهرزاده اش که قوی بود، میروند و او را می آورند و او را کول میگیرد و به خانه  می برند و با عطر و گلاب و هزار مصیبت بهوش می آمد و دوباره غش میکرد و این حالت تا آخر عمر او را ناراحت میکرد. در ده زندگی برایش جهنمی شده بود و تصمیم گرفت ازدواج نماید که بچه ها هم بی مادر نباشند. ایشان با افسر خانم یزدانی که خواهرزاده همسرش بود، ازدواج نمود. بعد از مدتی تصمیم گرفت به طهران بیاید. به طهران آمد و در اداره وزارت بهداری مشغول کار گردید و 30 سال خدمت کرد و بازنشست گردید. در این دوران در ایام بیکاری خدمت هدایت الله مهاجر، آنتن تلویزیون میساخت و نصب میکرد و خداوند به او دو دختر به نام های پروانه و افسانه و دو پسر به نام های پرویز و کیانوش عطا نمود. هفت اولاد او مؤمن و همه ازدواج نموده اند و هر یک بخدماتی شایسته مشغولند. خیلی زندگی برای او سخت بود و وقتی به گلستان جاوید طهران میرفت سر خاک ایران خانم اشک میریخت و از غم او گریه و ناله می نمود. ایران خانم در اثر نبود دکتر و سرمای زمستان ناکام از این دنیا رفت. مادرش قدسیه خانم همیشه چشمانش اشکبار بود و به داغ ایران خانم میسوخت. آقا اسماعیل خانه ای در خیابان طوس طهران سه طبقه ساخته بود که دو طبقه آن همیشه در خدمت احباء بود و کرایه خیلی ناچیزی می گرفتند. آقا اسماعیل و افسر خانم همه اولادها را امری بار آوردند و همه در هر محل و هر نقطه ای هستند معروف و مشهورند و خداوند رحیم و رحمان لطف الله نوزاد بی مادر و بی شیر را و عین الله بچه دلشکسته را توفیقی نصیبشان کرد که جوانان زحمتکش و نمونه و کارآمد باشند. با وحدت تمام باهم کار کرده و می کنند و همیشه موفق بودند. از سال 1395 مریضی و ضعف بر او فشار آورد و در خانه همسرش و بچه ها به او رسیدگی می نمودند تا اینکه در تاریخ بهمن 1396 جان به جان آفرین تسلیم نمود و روح ملکوتی او به عالم بالا پرواز نمود و در گلستان جاوید طهران با حضور جمعی زیاد از جاسبی ها و فامیل ها و همسایگان طبق آئین بهائی که آرزوی دیرینه او بود، بخاک سپرده شد و جلسه یادبودی هم برای ارتقاء روحش منعقد گردید. اینجاست که امتحان الهی برای بازمانده ها سخت است. نورالله برادر او نه با خود زمینی برد و نه لذتی از دنیا برد. فقط به خسران الهی دچار گردید و اولادهایش هم بلاتکلیف هر کدام سردرگم و از زندگی و اجتماع منزوی و بدور و جایگاه همه را این پدر که ضعف ایمانی داشت و فقط به مادیات فکر میکرد، خراب کرد. ولی برادرش آقا اسماعیل عاشق جمال مبارک بود و سرافراز با خیال راحت از این عالم رفت و یادش و خدماتش و زحماتش و استقامتش همیشه در قلب ها باقی است و اولادهایش از نعمت روحانی برخوردار و هر یک ستاره ای درخشان اند. پس خوشابحالش، روحش شاد و یادش گرامی و باید از خانم محترمش افسر خانم یزدانی که در نهایت مهربانی از او مواظبت کرد، تشکر نمود و به اولادهایش که به او خدمت کرده اند، گویند:
" دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ         ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ.​" 
خداوند همه را حفظ کند و به امتحان نیاندازد و اگر انداخت مقاوم باشیم که شرمنده آستانش نشویم. 
سر انجام افسر خانم یزدانی پنج ماه بعد از صعود همسر مهربانش جناب اسماعیلی در تاریخ پنجم تیرماه ۱۳۹۷ دار فانی را وداع گفت و به عالم بالا پرواز نمود ... 
وبسایت سیارون بدینوسیله به بازماندگان ایشان تسلیت گفته و ابراز همدردی مینماید و برای آنها طلب، صبر و شکیبایی نموده و آرزوی ترفیع درجات روحانی برای این عزیز روحانی مینماید.
روح هر دو این عزیزان شاد و قرین رحمت الهی

---