هدایت الله مهاجری و رخشنده ابونور آقای هدایت الله مهاجری دومین اولاد ضیاءالله و فاطمه نساء بود، که در تاریخ 1304 شمسی به دنیا آمد. ضیاءالله بزرگمرد تاریخ جاسب همیشه میگفت هدایت الله پسرم از بچه‌گی از هوش و ذکاوت بسیار بالائی برخوردار بود. شش کلاس در جاسب درس میخواند و همراه والدین درس ایمان و استقامت می آموزد. در زمان کودکی او به همراه پدرش در مزرعه یا کوه و دشت کروگان به رعیتی مشغول بود و یاور همیشگی پدر بوده است. نوجوانی سالم و قوی و خوشرو و عاشق فامیل بوده است. در 12 – 13 سالگی به وسیله پسرعموهایش امرالله خان و نورالله خان به طهران می آید و در خیابان شاه سابق (جمهوری فعلی) مغازه های لوازم صوتی کار می‌کند. آنزمان تازه رادیو و تلویزیون از خارج آمده بود و ایشان بسیار به این کار علاقه مند گشت. او آنتن تلویزیون و رادیو درست می کرد و می فروخت. روزبروز کارش عالی تر میشود و اولین آنتن ساز طهران گردید و اسم آنتن های خود را آنتن مهاجر گذاشت. با پشتکار زیادی که داشت زمینی می خرد و خانه ای در خیابان آزادی می سازد و اتومبیلی و مغازه ای در خیابان جمهوری داخل پاساژ گیو میخرد و باعث خوشحالی و سرور پدر و مادر بزرگوار خود میگردد.
هدایت الله مهاجری و رخشنده ابونور همراه فرزندان راشین و رامتین در جوانی با خانم پروین فروغی دختر آقای رحمت الله فروغی دختر دائی خود ازدواج می نماید و صاحب چند اولاد میشوند ولی فقط یکی از اولادها به نام پروانه خانم بسیار دلیر و مؤمن میشود. این دختر بسیار فعال و با غیرت و با کلاس بود و در آن زمان در ایران مصدر خدمات بود سپس ازدواج نمود و اوایل انقلاب به کانادا رفت او دارای سه اولاد به نامهای مایکل و مونیکا و مارتین گردید و در آن سامان هم به فعالیت و خدمات خود مشغول شد و یکی از یادگارهای خوب نسل ضیاءالله مهاجر می باشد. تقدیر و سرنوشت چنین رقم خورد که از دختر دائی جدا شود و در تاریخ 1355 با خانم رخشنده ابونور از احبای بسیار معروف ازدواج نمود و ثمره این ازدواج دو اولاد لایق خادم و صدیق و پاک به نام های راشین و رامتین می باشند که در طهران ستاره های درخشانی هستند. دو نوه به نام های رژین و آرتین دارند که نوجوان هستند و مشغول تحصیل هستند.
پدر خانم آقای مهاجر، جناب محمد ابراهیم ابونور در قائم شهر (شاهی سابق) دارای املاک و ثروت زیادی بود. در منزل بزرگ خود سالنی بزرگ ساخته بود و همه نوع وسیله رفاهی برای جلسات در آن مهیا بود و مرکز جلسات و خدمات امری بود. پنجاه سال ایشان عضو محفل روحانی آن سامان بود و خانه اش مرکز فیوضات و خدمات و مأمن احبای الهی بود. ناطقین و ایادیان امر همیشه اسکان آنها در این خانه بود. رخشنده خانم که دختری مانند والدین تحصیل کرده و مؤمن و موقن بود و همیشه مصدر خدمات امری بود و با حسن اخلاق هر آنچه آموخته بود به دیگران یاد میداد. زمانیکه ازدواج نمود مدّتی مستأجر بود و بعد از چند سال در خانه ای که خود ساخته بود و سه طبقه بود، زندگی نمود. یک طبقه را همسر قبلی او می نشست و طبقه دیگر را خودش و رخشنده ساکن بودند. بسیار مرد باصفا و باگذشت و بردبار بود. زیرزمین خانه را کارگاه آنتن سازی کرده بود که آقای اسماعیل اسماعیلی و آقای عبدالله فروغی و آقای آگاه زاده با او همکاری می کردند. هم آنتن درست می کردند و هم بالای بام ها آنتن را نصب مینمودند. بعضی مسلمانها مانند محمدرضا محمد علی پسر علی مرتضی و دیگران آنها هم با او کار میکردند. خلاصه کارگاه آقای مهاجر رونق خاصی داشت و در طهران و شهرستانها معروف و مشهور بود. اوایل انقلاب زیرزمین خانه که کارگاه آنتن سازی بود را دولت تعطیل کرد و او در خیابان آزادی 21 متری جی کارگاه بزرگی را خرید و مشغول شد و به سبک جدیدتر آنتن تولید می کرد و به تمام نقاط ایران میفرستاد. خیلی کاسب معروف و منصفی بود و آنتن مهاجر از بهترین ها بود. هر سال تقویم چاپ می کرد و به همه احباء و مشتریان خود میداد و هنوز این راه ادامه دارد. در زمان حیات خود دو طبقه خانه را به راشین و رامتین داده بود و قصد داشت یک طبقه هم به پروانه خانم بدهد که عمر او به پایان رسید و بعد از فوتش، بچه های باوفایش خانه ای در اکباتان برای خواهرش خریدند که پروین خانم مادر پروانه در آن ساکن است. این سه خواهر و برادر باهم بسیار مأنوس و مهربان هستند و پروین خانم فروغی هم به این جوانان افتخار می کند چون واقعاً به حسن اخلاق مشهور و معروفند.
پدر خانم آقای مهاجر، جناب محمد ابراهیم ابونور در قائم شهر (شاهی سابق) دارای املاک و ثروت زیادی بود. در منزل بزرگ خود سالنی بزرگ ساخته بود و همه نوع وسیله رفاهی برای جلسات در آن مهیا بود و مرکز جلسات و خدمات امری بود. پنجاه سال ایشان عضو محفل روحانی آن سامان بود و خانه اش مرکز فیوضات و خدمات و مأمن احبای الهی بود. ناطقین و ایادیان امر همیشه اسکان آنها در این خانه بود. رخشنده خانم که دختری مانند والدین تحصیل کرده و مؤمن و موقن بود و همیشه مصدر خدمات امری بود و با حسن اخلاق هر آنچه آموخته بود به دیگران یاد میداد. زمانیکه ازدواج نمود مدّتی مستأجر بود و بعد از چند سال در خانه ای که خود ساخته بود و سه طبقه بود، زندگی نمود. یک طبقه را همسر قبلی او می نشست و طبقه دیگر را خودش و رخشنده ساکن بودند. بسیار مرد باصفا و باگذشت و بردبار بود. زیرزمین خانه را کارگاه آنتن سازی کرده بود که آقای اسماعیل اسماعیلی و آقای عبدالله فروغی و آقای آگاه زاده با او همکاری می کردند. هم آنتن درست می کردند و هم بالای بام ها آنتن را نصب مینمودند. بعضی مسلمانها مانند محمدرضا محمد علی پسر علی مرتضی و دیگران آنها هم با او کار میکردند. خلاصه کارگاه آقای مهاجر رونق خاصی داشت و در طهران و شهرستانها معروف و مشهور بود. اوایل انقلاب زیرزمین خانه که کارگاه آنتن سازی بود را دولت تعطیل کرد و او در خیابان آزادی 21 متری جی کارگاه بزرگی را خرید و مشغول شد و به سبک جدیدتر آنتن تولید می کرد و به تمام نقاط ایران میفرستاد. خیلی کاسب معروف و منصفی بود و آنتن مهاجر از بهترین ها بود. هر سال تقویم چاپ می کرد و به همه احباء و مشتریان خود میداد و هنوز این راه ادامه دارد. در زمان حیات خود دو طبقه خانه را به راشین و رامتین داده بود و قصد داشت یک طبقه هم به پروانه خانم بدهد که عمر او به پایان رسید و بعد از فوتش، بچه های باوفایش خانه ای در اکباتان برای خواهرش خریدند که پروین خانم مادر پروانه در آن ساکن است. این سه خواهر و برادر باهم بسیار مأنوس و مهربان هستند و پروین خانم فروغی هم به این جوانان افتخار می کند چون واقعاً به حسن اخلاق مشهور و معروفند.
هدایت الله مهاجری آقای هدایت الله مهاجر در ضوضای جاسب پدر و مادر خود را به طهران آورد و آنها در رفاه کامل در منزل فرزندان خود زندگی میکردند تا اینکه ضیاءالله در کروگان منزل پسرش عین الله خدابیامرز جان به جان آفرین تسلیم نمود و آن دریای شوق و صفا را در آن سامان به خاک سپردند و روح ملکوتی او در بهشت برین مأوی گرفت و خانمش فاطمه نساء در تاریخ 4 بهمن 1364 در طهران به ملکوت ابهی صعود نمود. فاطمه نساء 2 روز قبل از فوتش در منزل طاهره و علیرضا فروغی در مهرآباد بود. جمعی در زیر کرسی بودیم و داخل اطاق آذر خانمی بود که دختر دائی طاهره فروغی و مسلمانی متعصب بود و به فاطمه نساء گفت که عمه بیا آخر عمری که شما را از جاسب به خاطر دینتان بیرون کردند، اشهدت را بگو و مسلمان شو، از این راه برگرد و به بهشت برو. حق شاهد و گواه است با لهجه ای که داشت روی دستش زد و گفت یک عمر بهائی بودم و چراغی که در قلبم روشن است را خاموش نکردم ولی الان بیایم و چیزی را که یقین دارم حاشا کنم که به بهشت بروم؟ نه، اگر قرار باشد به بهشت بروم اگر لیاقت داشته باشم خواهم رفت. آذر خانم جوان بود و بعد به سرطان دچار شد و از این عالم رفت. گفت ببخشید شاید حرفم نسنجیده بود و فاطمه نساء خیلی آزرده خاطر شد و با اینکه سوادی نداشت به یاد آورد پدر و مادرش و شوهرش این دین را مجانی به دست نیاورده اند، پس ول نمیکرد و حرف را ادامه میداد. ما چه بسیار شهید دادیم و چه بسیار صدمه خوردیم و ما که آزارمان به کسی نرسیده است و بگذارید راحت بمیریم. چهل و هشت ساعت بعد مسئله آن شب را برای هدایت الله و عروسش و نصرالله که منزل برادرش بود، تعریف میکردیم که زنگ زدند که فاطمه نساء یک دفعه سکته کرده و فوت نموده است. تجسم کنیم اوضاع عاشق صادق را دینداری و خداپرستی نه به سواد است و نه به پول و ثروت و هیکل و قیافه است بلکه قلبی پاک می خواهد و دلی بی کینه مانند آئینه صاف و شفاف. خوشابحال این عزیزان از دست رفته که خون آنها در رگ بازماندگان جاری و ساری است.
صحبت هدایت الله بود که او در سال 70 سکته قلبی کرد و مرتب مداوا نمود تا اینکه در 9 مرداد 1376 شمسی بار دیگر سکته نمود و جسم عنصری او در گلستان جاوید خاتون آباد به خاک سپرده شد و روح او در اعلی درجات پیش مولای خود رفت. چه بسیار جلسات عالی و خدماتی به نام او بازماندگان انجام داده اند و اولادهایش راه او را از نظر ایمانی و از نظر کار ادامه می دهند. هنوز آنتن مهاجر و تقویم‌های او در خانه ها هر ساله است. خوشابحال کسانیکه بعد از مرگ، اولادهای صالح و سالم داشته باشند و خدمت به وطن و خلق نمایند و رضای الهی را کسب نمایند. درب خانه مهاجر هنوز هم با گشاده روئی و مهمان نوازی به روی همه باز است و بوی محبت و وفا و صفا به مشام می رسد.
آقای هدایت الله مهاجر مردی مظلوم و نجیب و ساکتی بود و از هرکجا و هرکس که مورد ستم و بی‌وفائی قرار میگرفت، او را می بخشید و هرگز انتقام جو و کینه ای نبود. میگفت بیش از این نمیدانند خدا ظالمان را بیدار کند. هرگز ناشکری نمیکرد و راضی به رضای خدا بود. افرادی که جنس از او میخریدند و بدهی خود را نمی دادند، برای آنها هرگز شکایت و داد و بیداد نمی کرد. میگفت شاید ندارند و هر زمان داشته باشند خواهند داد. پدر و مادر گرامی او که هرکدام شب و صبح مرگ برای آنها بود غیر از جلسات آبرومندانه که برای آنها گرفت، خوشحال بود و میگفت پدر و مادر بی آزاری بودند. انشاءالله ما هم این نعمت راحت رفتن را از آنها به ارث ببرم. آقای مهاجر خاطرات احمدآباد و جاسب را هرگز فراموش نکرده بود و جاسبی بودن افتخار او بود و اولادهایش هم به مرحوم پدرشان و مادرشان که در قید حیات است، افتخار می کنند. احبای جاسب در هر کجای عالم هستند، خود را که معرفی می کنند آخر فامیل جاسبی را هم بیان می کنند. همینطور که کشور مقدس ایران برای اهل عالم مقدس است، جاسب هم در قلب ایران مقدس است. روح مهاجر و والدین او شاد.
صحبت هدایت الله بود که او در سال 70 سکته قلبی کرد و مرتب مداوا نمود تا اینکه در 9 مرداد 1376 شمسی بار دیگر سکته نمود و جسم عنصری او در گلستان جاوید خاتون آباد به خاک سپرده شد و روح او در اعلی درجات پیش مولای خود رفت. چه بسیار جلسات عالی و خدماتی به نام او بازماندگان انجام داده اند و اولادهایش راه او را از نظر ایمانی و از نظر کار ادامه می دهند. هنوز آنتن مهاجر و تقویم‌های او در خانه ها هر ساله است. خوشابحال کسانیکه بعد از مرگ، اولادهای صالح و سالم داشته باشند و خدمت به وطن و خلق نمایند و رضای الهی را کسب نمایند. درب خانه مهاجر هنوز هم با گشاده روئی و مهمان نوازی به روی همه باز است و بوی محبت و وفا و صفا به مشام می رسد.
آقای هدایت الله مهاجر مردی مظلوم و نجیب و ساکتی بود و از هرکجا و هرکس که مورد ستم و بی‌وفائی قرار میگرفت، او را می بخشید و هرگز انتقام جو و کینه ای نبود. میگفت بیش از این نمیدانند خدا ظالمان را بیدار کند. هرگز ناشکری نمیکرد و راضی به رضای خدا بود. افرادی که جنس از او میخریدند و بدهی خود را نمی دادند، برای آنها هرگز شکایت و داد و بیداد نمی کرد. میگفت شاید ندارند و هر زمان داشته باشند خواهند داد. پدر و مادر گرامی او که هرکدام شب و صبح مرگ برای آنها بود غیر از جلسات آبرومندانه که برای آنها گرفت، خوشحال بود و میگفت پدر و مادر بی آزاری بودند. انشاءالله ما هم این نعمت راحت رفتن را از آنها به ارث ببرم. آقای مهاجر خاطرات احمدآباد و جاسب را هرگز فراموش نکرده بود و جاسبی بودن افتخار او بود و اولادهایش هم به مرحوم پدرشان و مادرشان که در قید حیات است، افتخار می کنند. احبای جاسب در هر کجای عالم هستند، خود را که معرفی می کنند آخر فامیل جاسبی را هم بیان می کنند. همینطور که کشور مقدس ایران برای اهل عالم مقدس است، جاسب هم در قلب ایران مقدس است. روح مهاجر و والدین او شاد.
RSS Feed
