عنایت الله مهاجر جاسبی

عنایت الله مهاجر

عنایت الله مهاجر از معمار های درجه یک در کار ساختمان بود  او حدود 36 سال پیش(1360) در شمال کشور نزدیک بابل و بابلسر مشغول به کار بوده است. او گاهی با ماشین خود و گاهی هم با مینی بوس به تهران میآمد و کارهای خود را انجام میدهد. یکی از شب ها پسر عموی او بنام مسیح الله او را برای شام به منزلش دعوت می‌کند و بعد از شام به او میگوید که پسر عمو من فردا به ملکوت ابهی میروم. او شب پیش پسر عمو مانده و صبح با مینی بوس ازگاراژی که اغلب میآمده و میرفته، راننده با او آشنا بوده ، و در راه راننده با آقا مهاجر صحبت میکرده که در وسط راه راننده سوالی می‌کند و می‌بیند که عنایت الله مهاجر جوابی نمی‌دهد و وقتی از آینه نگاه می‌کند می‌بیند که سر او کج شده به سمت پنجره و وقتی راننده توقف می‌کند می‌بیند که او بر اثر سکته فوت کرده است.

---

سپس راننده به نزدیک ترین ژاندار مری میرود و اعلام میکند که من یه سکته ای داشته ام لذا در آنجا  کیف دستی او را نگاه میکند تا ببیند که آیا آدرسی چیزی در آن هست یانه که میبینند که او در ساک خود کفنی داشته و در ساک خود نگه داشته گویا به او الهام شده بوده است .. لذا به پسر برادر او، که اسم و آدرس او در کتابچه ای در جیبش بوده تلفن میکنند و او میآید و در آنجا مراسم را انجام داده و او را کفن و دفن میکنند. این شخص در موقع تولدش، پدرش ذبیح الله مهاجر در سمت کاشان گرفتار زندان نائب حسین کاشی بوده که به دنیا میاید . آری او غریب به دنیا میآید چرا که پدرش در زندان و خارج از محل بوده است و غریب هم از دنیا میرود برای همین نیز او از بچگی معروف به غریب رضا بود.
 
عنایت الله مهاجر از لحاظ فراگیری کار بنایی پیش معمار آقا رضا مهرایین که بعد ها حضرت ولی امرالله او را مهندس نامیدند  کار میکرده و یاد گرفته و بعد ها خانه ها و ساختمانهای بیشماری تا سن هفتاد و اند سالگی در شمال ساخته . او سه اولاد دارد که همگی بهایی هستند و در ظل امر مشغول هستند. همسر او اشرف خانم دختر محمد منتظر حقیقی بودند...
او قلبی بسیار رئوف و مهربان داشت و متجاوز از 100 نفر در زیر دست او مشغول فعالیت بنایی بودند که عده ای از آنها بهایی بوده اند. او سالها برای جناب ذکرالله خادم ایادی امر ساختمان می‌ساخت .