
باب فضل بر روزه داران باز شد
عزتِ نفسی به بار آرد صیام
لحظه های خوبِ آن دارد پیام
لب فرو بندیم از خورد و خوراک
پَر کشیم از خاک در این ماه ِ پاک
امتحان کن چند روزی در صیام "
نی فقط انبان ز نان خالی کنی
مهرها باید ز دل جاری کنی
این زبان باید که گوید ذکر او
این دلِ شوریده هم در سیر او
حضرت حق هم در این شهرالعلا
از فیوضاتش کند ما را عطا
وانگهی با روح صیقل خورده ای
می شویم از فضل او رخشنده ای
ای خدا این موهبت بر ما بدار
مشعل حق در دل ما هم بکار