از بدو تولد که شدم زاده مادر
شرمنده شدم زحمت مادر چو بدیدم
آنگه که کلامی به زبان راندم و گفتم
شرمنده بابا شدمی پینه دستش چو بدیدم
در کوچه به طفلان دگر در سرِ بازی
شرمنده طفلان شدمی اشک یتیمان چو بدیدم
شرمنده شدم زحمت مادر چو بدیدم
آنگه که کلامی به زبان راندم و گفتم
شرمنده بابا شدمی پینه دستش چو بدیدم
در کوچه به طفلان دگر در سرِ بازی
شرمنده طفلان شدمی اشک یتیمان چو بدیدم
RSS Feed
