قصر شیرین یادگار خسرو ساسانیان
رود الوندش همیشه جاری اندر این کران
سر پُلَش دارد نشان از شوکت ایرانیان
بوده اند چون مرزبانانِ قوی اندر وطن
کُردها و مردم زحمت کشش در هر زمان
ناگهان لرزید کرمانشاه و قصر خسروان
مادران در فکرِشامِ کودکان و ناگهان
خانه های سست شد آوار بر این مردمان
بی بضاعت مردمان آواره از بی خانگی
خانه های مهر، بی مهری بکردند بر یلان
چون شنیدند مردم ایران زمین اخبار را
متحد مثل همیشه در کمک هر سو روان
زخم جنگِ چند ساله بر تن دُردی کشان
مرهمِ مهر و محبت کار آید این زمان
بوالعجب از دور و نزدیک جهان نوع بشر
میکند ابراز هم دردی، فرستد آب و نان
در خطاباتش بهاء گوید همی با جان و دل
در بلا مهر و محبت عرضه کن بر بندگان
شعر از م عسلی جاسبی