شعر عشق بهاءالله بر وزن شعر جناب طاهره

طرح اسم اعظم الهی

چون به تو افتدم نگه، بوسه زنم به روی تو
شرح دهم مصاءبم، بر دل پر سجود تو
 
از نگه جبین تو، حزن دلم برون شود
غنچه من خجل شود، از نفحات کوی تو
 
می رود از دو چشم تو، اشک بسان رود نیل
دجله کجا، نیل کجا، کمتر از آب روی تو

---

صید تو گشته ام کنون،خوب نظر به من فکن
این تن لاغرم چه سان، سود دهد وجود تو
 
مهر تو گر فتد به دل، مرغ دلم چها کند
باز کن این قفس دلا، پر بکشم به سوی تو
 
تا که تو را بدیده ام، هیچ نهان نمی کنم
گر به تنم خورد رَسَن، باز روم به کوی تو
                                         م عسلی جاسبی