بین سال های ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۳ میلادی برای مدتی از ارتش کناره گیری می کند و برای زیارت اماکن مقدسه تاریخی و مطالعه کتب مقدسه و تذکر و تفکر عازم اراضی مقدسه و فلسطین می شود و حدود یکسال به مطالعه و تعمق و گشت و گذار در اراضی مقدسه می پردازد و حامی سرسخت مکانی که تازه کشف شده بود که در آن مکان مسیح را به صلیب زده بودند شد تا آنجا که این مکان تا مدتی به نام او و بنام گوردون کالوری معروف بود
یکی از معروفترین ژنرال های انگلیسی که به جنرال نظر کرده یا جنرال شکست ناپذیر معروف بود و در بسیاری از جنگ ها در سراسر دنیا شرکت کرده و در همه آن جنگ ها پیروز شده بود
بین سال های ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۳ میلادی برای مدتی از ارتش کناره گیری می کند و برای زیارت اماکن مقدسه تاریخی و مطالعه کتب مقدسه و تذکر و تفکر عازم اراضی مقدسه و فلسطین می شود و حدود یکسال به مطالعه و تعمق و گشت و گذار در اراضی مقدسه می پردازد و حامی سرسخت مکانی که تازه کشف شده بود که در آن مکان مسیح را به صلیب زده بودند شد تا آنجا که این مکان تا مدتی به نام او و بنام گوردون کالوری معروف بود
0 Comments
حضرت مسیح در اشاره به مردم عصر ما می فرمایند: "خوشا به حال آنان که دعوت می شوند." (مکاشفات یوحنا 19:9) دعوت شده گان بسیارند، پذیرنده گان دعوت کمیاب. (انجیل متی، 22:14) خداوند بما می آموزد که آئینش را از راه حکمت و بیان و دلیل و برهان به دیگران بیاموزیم. کشف این رموز بزرگترین چالش ما و مشکل ما در اشاعه پیام خداست. زیرا نفوذ به قلب ها از هر کار دیگر دشوارتر است. هریک از این دعوتنامه ها راهی است به سوی قلب هائی که روزنه ای از نور بینش در آنها می توان یافت. امیدوارم دیگران نیز در این راه گام بردارند و صدها دعوتنامه دیگر بنگارند تا سرانجام فروغ و فر یزدان جهان را فرا گیرد و از تاریکی نادانی و بلا و جنگ و جفا برهاند. بشارات درباره این ظهور اعظم در بین شعرا و ادبا و علما و محققین و ستارگان قبل از فجر مبین و پیام آوران فروردین و مژده دهندگان بهار نویت و مبشرین امر نازنین که بالهامات رب العالمین مطالبی نظما یا نثرا تدوین نموده اند، بسیار است که شاید در حال حاضر همه آنها یکجا جمع آوری و تنظیم نشده باشد و بصورت های پراکنده و یا مجزا در مراجع مختلفه ثبت شده و یا در خاطرها محفوظ باشد. و لذا آنچه در دسترس بوده مختصراً و اجمالاً ذکر میگردد و بسیار مناسب خواهد بود چنانچه مطالب اضافی مستند دیگری یافت شده و جهت تکمیل این مجموعه به آن اضافه گردد. هرکس بزبانی سخن از نعمت تو گوید بلبل بغزلخوانی و قمری بترانه جمع آوری و تنظیم و تکمیل روح الله ناطق از 1985 الی 1994 حضرت بهاءُالله شارع دیانت بهائی در روند و جریان تشریع و تبیین و ابلاغ پیام عمومیشان به جهانیان، در حینی که در حبس و تبعید بودند، الواح مهمین و عظیمی نیز خطاب به پادشاهان و رؤسای دینی و سیاسی و فرهنگی جهان صادر و نازل فرمودند و در این الواح، ضمن بیان مقصودشان، آنان را به تجدید بنای عالم و ایجاد صلح جهانی و وحدت عالم انسانی دعوت فرمودند و عواقب عدم توجه به پیامشان را گوشزد ایشان فرمودند. از جمله مخاطبین الواح مزبور عبارتند از: سلطان عبدالعزیز عثمانی و فؤاد پاشا و عالی پاشا، وزرای او و علمای سنی عثمانی؛ الکساندر دوّم امپراطور روس؛ ملکۀ انگلیس ویکتوریا؛ ویلهلم اوّل پادشاه پروس و امپراطور ممالک متحدۀ آلمان؛ ناپلئون سوّم فرانسه؛ فرانسوا ژوزف امپراطور اطریش و وارث امپراطوری مقدس روم؛ ملوک و رؤسای جمهور امریکا؛ پاپ پیِ نهم رهبر مسیحیان کاتولیک جهان؛ علمای سنّی و شیعه؛ علمای زرتشتی؛ یهودیان؛ عموم علمای مذهبی جهان؛ نمایندگان مجالس عالم؛ فلاسفه؛ و ... حضور محترم احبای الهی معروض میدارد، پس از آنکه مجلدات ثلاثه اذکار المقربین منتشر گردید حسب الاشاره لجنه جلیله ملی نشر آثار این عبد در صدد تهیه رساله دیگری برآمد که سوره صلات و الواح صیام و فرائض حج و الواح اعیاد و شفا و کلمات عالیات و غیرها از سایر الواح مبارکه را که درباره شؤون مختلفه نازل گردیده است، شامل باشد. این رساله که به فضل و موهبت الهی منتظم گردید به رساله "تسبیح و تهلیل" تسمیه شد و حسب الامر محفل مقدس روحانی ملی بهائیان ایران شیدالله ارکانه به لجنه جلیله ملی نشریات امریه ارجاع گردید و پس از تصویب نشر و تکثیر بواسطه لجنه محترمه ملی نشر آثار تکثیر گردید و منتشر شد. فهرست مفصل مندرجات این رساله ضمیمه گردید تا احبای الهی هر لوح مبارکی را بخواهند به سهولت بیابند، الواح مبارکه عربیه هم اعراب گذاری شد. الواح مبارکه که در رساله ایام تسعه مندرج گردیده و همچنین مناجاتهائی که در اذکار المقربین نشر گشته در این رساله حسب الامر محفل ملی مندرج نگردیده و تکرار نشده است. طهران شهرالجلال سنه 105 بدیع اردیبهشت ماه سنه 1327 شمسی هجری اشراق خاوری این مجموعه شامل بیانات شفاهی حضرت بهاء الله است که توسط نبیل اعظم ( ملا محمد زرندی ) گردآوری و نسخه موثق آن توسط دارالانشاء بیت العدل اعظم به تاریخ 2 اکتبر 1991 برای نشر در مجله عندلیب ارسال شده است. هیئت مجلّله تحریریّه مجلّه عندلیب دامت تائیداتها عطف به مکتوب موّرخ 29 سپتامبر 1991 صادره از طرف دارالانشاء معهد اعلی خطاب به جناب غصن الله کاشانی که موادی از آن برای آن هیئت مجلّله ارسال گشته به ضمیمه نسخه موثّقی از متن بیانات شفاهی جمال قدم را که بوسیله جناب نبیل اعظم زرندی اقتباس و ثبت گردیده و به "پنج کنز" اشتهار یافته، ارسال میدارد تا در صورت اقتضاء آن را در یکی از شماره های آینده مجلّه عندلیب درج فرمایند. با تقدیم تحیّات از طرف دارالانشاء بیت العدل اعظم توقیع منیع مبارک که در نوروز ۱۱۳ بدیع (۲۱ مارچ ۱۹۵۶) در دومین سال شروع نقشه ملکوتی ده ساله و در آخرین سالهای حیات عنصری هیکل اطهر و در بحبوحه انقلابات ایران که منجر به تعطیل تشکیلات امریه و تخریب حظیرةالقدس ملّی و اشغال سایر حظائر قدس و اذیت و ایذاء اهل بهاء در سراسر ایران گردید، خطاب به جمیع یاران اعم از افراد و اعضاء محافل ملّیه و محلّیه و ایادی امرالله صادر گردید، در مقام خود از آثار بی نظیر و در سبک و انشاء خاص و ابداعی هیکل اطهر و منحصر به فرد می باشد. پس از وصول آن به ایران با آنکه به دستور مبارک میبایست جمیع اهل بهاء از مضامین پُر محتوای آن مطلع گردند " ولی محفل ملّی ایران که به دستور دولت تعطیل شده بود روش خاص دیگری غیر از آنچه که معمول بود به صورت دست نویس " دست به دست در بین یاران میگشت و سبب تشفی خاطر آنان میشد: در این ایام نظر به شباهتی که با وقایع اخیر ایران از نظر وسعت و مدّت و شدّت دارد به نظر رسید که توصیه مبارک انجام گیرد و جمیع یاران خصوصاً نسل جدید از مضامین دلنشین و پُر محتوای آن مطلع گردند. از اهم آثار حضرت عبدالبهاء دو لوح مفصّل و مبسوط است که به ترتیب در سالهای ۱۳۱۴ و ۱۳۱۵ هجری قمری (مقارن ۱۸۹۷ و ۱۸۹۸میلادی) یعنی درسالهای نخستین دوره میثاﻕ یا عهد اوفی، درباره و اهمّیت و نقش اساسی و حیاتی آن در عهد و پیمان حضرت بهاءالله حفظ و حراست آئین بهائی و وحدت و یگانگی پیروان آن از آسیب و گزند تشتّت و تفرقه و پراکندگی و نیز دردفاع از مقام و مرکزیت خود به عنوان جانشین و مبین آیات و مرجع اغصان و افنان و منتسبین و اهل بهاء عموماً، برابر آیاﺕ صریح کتاب اقدﺱ و نصّ قاطع کتاﺏ عهد و دیگر آثارنازله از قلم اعلىٰ از یک سو و در رد و ابطال دعاوی و تهمت های افترا آمیز و دروغین و گفته های بی پایه و مایۀ ناقضین به سر کردگی ناقض اکبر میرزا محمّد علی، برادرناتنی و سالها کوچکترشان از سوی دیگر و سر انجام دربیان پند و اندرز و نصیحت و دعوت آنان به بازگشت به دامان آئین یزدان و ثبوﺕ و رسوﺥ بر عهد و پیمان، از کلک گهر بار آن حضرﺕ درعکا به رشتۀ تحریر درآمد. این دو لوح درمیان احباﺏ درآن روزها بسبب طولانی بودن آن به الواح هزاربیتی موسوم و معروف گردید. در سوره آل عمران آیه 93 به یکی از ایرادات قوم یهود اشاره ای رفته است . متن آیه مبارکه چنین است « کُلُّ الطِعام کانَ حِلّا لِبنی اسرائیلَ اِّلا ما حَرَمَ اِسرائیلُ عَلی نَفسِه مِن قبلَ ان تُنَزّیل التورةُ قُل لو فاتُوا بالتّورةِ فَاتلُوها انُ کنتُم صادقین .» یعنی همه خوراکی ها بربنی اسرائیل حلال بود جز آنچه اسرائیل (یعنی حضرت یعقوب) بر خود حرام کرده بود پیش از آن که تورات نازل گردد. شان نزول این ایه آن است که یهود منکر نسخ احکام الهی شدند و آنان به مسلمانان می گفتند پیغمبر شما کاذب است چون از نسخ احکام تورات سخن می گوید که خدای تعالی بخاطر ظلم هائی که بنی اسرائیل کردند طعام های حلال را بر آنان حرام کرد و این تحریم وقتی صادق است طیبات قبل از آن حلال بوده باشد و این همان دلیل نسخ است که محال می باشد. چند سال قبل در خبرها خواندم که مؤسسهای برای تحقیق راجع به فرق و ادیان در حوزۀ علمیّه تأسیس شده است. همان وقت نیز به نظر میرسید از اهداف این مؤسسه که «معراج» (مؤسسۀ علوم راهبردی ادیان و جنبشهای انحرافی) نام دارد، این باشد که تعدادی از طلّاب علاقمند را برای ردیّهنویسی علیه آیین بهائی آموزش بدهند. تا جایی که من خبر دارم، کتاب «بسترشناسی بهائیّت»، تألیف «محمّدجواد رضایی» اوّلین کتابی است که محصول آموزشهای این مؤسسه است. البته این کتاب نیز مانند همۀ ردیّههایی که راجع به آیین بهائی نوشته شده، حاوی حرفهایی تکراری است که در امواجی از اشتباهگویی، تهمت، دروغ، برداشت غلط و ... غوطهور است. من برای نمونه به چند نکته اشاره خواهم نمود، امّا نخستین مطلبی که میخواهم بنویسم، در بارۀ اتّفاق جدید و عجیبی است که در چاپ این کتاب رخ داده و در پشت جلد، جملاتی چنین درج شده است: «فرقۀ بهائی اگر صرفاً یک دین یا مذهب متفاوت باشد، حتّی اگر در قانون اساسی برای آن تعریف وجود نداشته و جزو مذاهب و ادیان رسمی شمرده نشده باشد، باز هم حقّ حیات دارد». قسمت دوّم: کتاب ایقان 1396/1/20 در نقدی که بر مقاله نخست از فصل نامه بهائی شناسی نوشتم، موضوع ایرادات فرانچسکو فیچیکیا را بر اساس مصاحبه احمد پورمرور بررسی نمودم. چند هفته قبل مقاله ای تحت عنوان «جملاتی از تورج امینی که باید یادمان بماند»، برای من ارسال شد که توضیحات بی ربطی بود درباره مقاله من، از شخصی به نام میثاق «میثاق شیبانی». این شخص با عبارات تکراری بسیار، خواسته بود مرا از مبلّغان مشهور آیین بهائی معرّفی کند! البته کسی که هنوز فرق «مبلّغ» و «محقّق» را نمی داند، بهتر است درباره مقالات من اظهار نظر نکند. گشتی کوتاه در اینترنت زدم و دانستم که مشارالیه از فعّالان سایت بهائی پژوهی نیز هست. خواستم جوابی بر نقد او بنویسم، ولی دیدم از نوشتن مقاله دوّم و سوّم راجع به فصل نامه بهائی شناسی بازخواهم ماند، لذا از نوشتن جوابیّه به شیبانی منصرف گشتم. در این نوشتار قصد دارم، به یکی دیگر از مقالات فصل نامه مزبور بپردازم که مهدی حبیبی راجع به کتاب ایقان نوشته است. در معرّفی مقاله مزبور در فصل نامه بهائی شناسی، عنوان شده که نوشته حبیبی تحقیقی است برای پایان نامه دانشگاهی وی و کامل شده پایان نامه او به نام «نقدی بر شاه بیت غزل بهائیّت» در سال 1394 به صورت کتابی مستقل انتشار یافته است. من کتاب مذکور را ندیده ام، ولی بررسی همین مقاله، معلوم می سازد که روشمندی نویسنده چگونه و همچنین مایه تفکّرات و اطّلاعات دین شناسی اش چه مقدار است. عجب آنکه در همان گشت مختصر یاد شده در اینترنت، از مقاله ای بدون نام نویسنده در سایت بهائی پژوهی و از فرم نوشتاری، فهمیدم که حبیبی نیز از کارمندان آن سیستم است! مقدمه: سفر از شرق به غرب این یادداشت تحلیلی است از سفری تاریخی و تاریخ ساز، که توسط یک ایرانی، و در فاصلهی سالهای 1913– 1911 میلادی، از شرق به غرب صورت پذیرفت. در این سفر برای اولین بار یک ایرانی و یک شرقی، نه به عنوان یک مصرف کنندهی مبهوت فرهنگ غرب، بلکه به عنوان حامل فرهنگ آزادی و صلح و اتّحاد به آن سرزمین سفر می کند و با این سفر، به یکباره، تمامی مناطق سرکوب گر اروپامدار و غرب مدار را در هم می شکند. این ایرانی سنّت شکن عباس نوری مشهور به عبدالبهاء، فرزند بهاءالله، بنیان گزار آیین بهائی است. هدف من از نوشتن این مقاله آن است که ایرانیان اندیشمند را با چهره ای ایرانی، که صرف نظر از پایگاه مذهبی اش، اندیشمندی خلاق و مایهی افتخار هر ایرانی است، آشنا نمایم؛ چهره ای که صرفاً به خاطر تعصّب و خشونت مذهبی و توسط هزاران دروغ و اتهام و تهدید به عرصهی ناخودآگاهی فرهنگی تبعید شده است، درست همان گونه که خود عبدالبهاء در 9 سالگی به همراه پدرش از خاک مقدس ایران تبعید گشت. ملاحسین در بشرویه خراسان متولد شده و تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به پایان رساند و سپس عازم مشهد شد و در مدرسه میرزا جعفر که در صحن بارگاه امام هشتم قرار داشت به تحصیل معارف اسلامیه پرداخت. پس از آن عازم نجف و کربلا شد و در محضر درس سید کاظم رشتی حاضر شد و بتدریج مورد لطف و احسان سید مرحوم قرار گرفت و از کبار تلامذه سید کاظم رشتی در آمد. ملا حسین در اواخر حیات سید کاظم مأموریت مهمی از طرف ایشان بعهده گرفت و آن ملاقات با حاجی سید محمد باقر رشتی از علمای بزرگ ایران و ساکن اصفهان بود و سید محمد باقر در این ملاقات تحت تأثیر علم و اخلاق ملاحسین قرار گرفت. پس از بازگشت از این مسافرت سید کاظم فوت کرده بود. پس برای اجرای وصایای استاد بزرگوارش که همانا جستجوی موعود بود راه طلب در پیش گرفت. ایشان برای مدت 40 روز در مسجد کوفه عزم اعتکاف فرمودند – روزها صائم و شبها به دعا و مناجات مشغول بودند، سپس به کربلا رفته و در نهایت عازم شیراز گردید و در این شهر به منقبت درک فیض حضرت موعود نائل شده و اول من آمن به حضرت باب گردیدند. اولین گروه مؤمن به حضرت باب که بالغ بر 18 نفس شریف بودند به "حروف حی" تسمیه شده و مأمور تبلیغ امر بدیع گردیدند. کتاب «رگ تاک» جلد یکم گفتارى درباره نقش دین در تاریخ اجتماعى ایران نگاهى به سیر کمیت اقلیت هاى مذهبى ایران بطور شگفت انگیزى نشان مى دهد که اگر ذره اى از مدارا و مسامحه ادعایى اسلام درباره آنان حقیقت داشت و از نسل کشى ادامه دارشان در همین یک قرن پیش اجتناب مى گشت، ایران با ترکیب جمعیتى کاملا متفاوت به تاریخ معاصر گام مى گذاشت و همین کافى بود که به راهى دیگر از آن که رفت برود! اما ماهیت انسان کش اسلام و بویژه شیعه گرى چنین اجازه اى نمیداد که هیچ، اگر جز این بود هیچگاه قادر نمى شد تسلط انحصارى خود را بر ایران برقرار سازد. از سوى دیگر توفندگى این گردباد خون آلود درست در طول دو سه قرن پیش چنان بود که در آستانه ورود ایران به دوران معاصر چنان خانه را روفته بودند که از هیچ جاى آن مجال برآمدن اندیشه و عملى کارساز نبود. همه آنچه در قرآن و احادیث درباره برابرى، برادرى و عدالت اسلامى آمده، تنها مسلمانان را در نظر دارد و صراحت درباره لزوم نابودى غیرمسلمانان به حدى است که متولیان اسلام در همه فروع و حتى اصول اعتقادات اسلامى شک کرده اند در حالیکه در اینباره حتى نمونه اى هم حاکى از تردید نمیتوان یافت! با شناخت دستور العمل مسلمانان، پرداختن به صحنه هاى مکرر و خونبارى که اعراب و سپس متولیان اسلام بر ایرانیان روا داشته اند موردى ندارد زیرا اینان آنچه کرده اند به درستى در خدمت اسلام کرده اند. آری ... زود است منتقم قهار زلزله بارکان دشمنان اندازد و یاران مقهور را مفتخر و آزاد و عزیز و دلشاد فرماید. زود است آن اقلیم جنت النعیم گردد و مظلومان ایران فخر جهان و مقتدای جهانیان گردند. دولت وطنی جمال مبارک در جمیع بسیط زمین محترم ترین حکومات خواهد گشت و کلیه وعود الهيه و بشارات ساميه كه از قلم اعلي جاري، البته ظاهر شده و خواهد شد. ارض طا موطن جمال اقدس ابهى مرکز سنوحات الهيه گردد و مطلع بهجت و فرح عالميان شود ذئاب کاسره علمای دین و دشمنان دیرین و پر کین قلع و قمع گردند و اغنام ستمدیده در کمال رفاهیّت و جلال د رظل رایت عدل محشور و مجتمع گردند. صوت رجال از ارض خا بادیه مسکیه خراسان زلزله بارکان کشور اندازد و الویه نصر بر قلل آن سامان موج زند. ارض کاف و راء نفوسی اولوالباس مبعوث گردند و پرده حجبات و اشارات و شبهات مریبین را بدرند. کسر اصنام نمایند و شریعت رب الانام جهرا و علانیه تبشیرو تایید نمایند. توضیحاتی پیرامون کتاب عهدی (کتاب عهدی اثر حضرت بهاءالله) کتاب عهدی وصیت نامه ی حضرت بهاءالله می باشد که چند روز بعد از صعود حضرت بهاءالله در جمع اهل بیت و بهائیان تلاوت گردید. در گذری کلی مطالب موجود در کتاب عهدی را می توان بدین صورت در آورد: عدم وفای ثروت عالم و فنای آن که حضرت بهاءالله کل را به عدم اعتنا به آن وصیت می نمایند. بیان مقصد حضرتشان از تحمّل بلایا و نزول آیات الهی که همانا آسایش و اتفاق اهل عالم بوده است. وصیت اهل عالم به تقوی الله که همانا تقوی الله را سبب نجات عالم و اصلاح امم می دانند. ذکر بزرگی و عظمت مقام انسان. |
مدیربرگزیده مقالات مختلفه، نظرات مختلفه، نظرات دیگران، گلچین ها و ... بایگانی
March 2024
دسته بندی ها
All
|