در این متن، نویسنده به جناب صادقی عزیز، که همواره در دین غرق بوده و سخنان بزرگان را حجت می‌دانسته، نامه‌ای صمیمانه می‌نویسد. او به تجربیات شخصی و مشاهدات خود از مشکلات و ظلم‌های وارد بر مردم اشاره می‌کند و از تفاوت‌های نگرش دینی و اجتماعی صحبت می‌کند. نویسنده با بیان مثال‌هایی از کمک به نیازمندان و تبیین اهمیت راستگویی و دوری از تقلید کورکورانه، سعی دارد تا دیدگاه‌های خود را با دوستش به اشتراک بگذارد و او را به تفکر و بازنگری در باورهایش دعوت کند.
جناب صادقی عزیز،
بنده شما را دوست دارم و قلب پاکی دارید، اما همیشه ذوب در دین بوده‌اید و سخنان بزرگان را حجت می‌پنداشتید. حق هم دارید، من به درستی و نادرستی کار ندارم، ولی این عزیزان ظلمی نبوده که نکرده باشند. ملت بیدار شده و بزرگی که می‌گوید جزو قدیسین است، می‌گوید همه نجس هستند و سلام و کلام با آنان حرام است. آیا شما به عنوان قاضی، ما که اهل جنگ و جدال نیستیم و فقط سکوت می‌کنیم، کافی نیست؟ بله، دین ما نه تقیه دارد و نه تقلید. شما هم بدانید، راستگویی بهترین کار است و تقلید بدترین. مردم سواد دارند، فهم دارند و باید فکر کنند. جناب صادقی، ما ملا و آخوند نداریم. تمام کارها و وظایف دینی، از عقد گرفته تا نماز میت، خودمان اجرا می‌کنیم و آن هم مجانی. فقیر در بین ما نیست، همه را دوست داریم. شاید کسی هم باشد که تحمل این همه بلاها را نداشته باشد. قسم می‌خورم در تمام خانه‌ها قرآن هست، ولی کسی آن را نمی‌خواند. احمد ابوالقاسمی، بهترین قاری و فامیل شما، ولی اگر معنی یک آیه را توضیح دهد، ماها آیات قرآن و معانیش را حفظ کرده‌ایم. قرآن برای ۱۴۰۰ سال پیش است، گنجینه با ارزشی که هرگز تهی نمی‌شود. ولی بیش از نود درصد گوشه‌هایش را می‌دانند و تمام بدبختی‌های مسلمانان از اینجا شروع می‌شود.
دیروز جاسب بودم، زنی زنگ زد و گفت که سه ماه است هوس یک آبگوشت کرده و پانصد تومان خواست. امروز صبح به یکی از عزیزان گفتم، و او یک ران گوسفند، ده کیلو برنج، هندوانه، گوجه، بادمجان، هلو و روغن گرفت و تحویل آن خانم دادم. شوهرش مریض بود و آن خانم از خوشحالی اشک می‌ریخت. یخچالشان فقط آب داشت. آیا ما مسلمان واقعی هستیم که رحم و مروت داریم یا کسانی که می‌گویند ما از تنهایی و گرسنگی می‌میریم؟ هر چه داشتیم را گرفتند، حقوق‌هایمان را قطع کردند، ولی خداوند چنان برکتی داده که هیچ‌کس محتاج نیست.
جناب صادقی، چون دوستتان دارم، بارها عرض کردم. دو ماه در جاسب بمانم، دوستانی دارم که نگهم می‌دارند. اگر داداشت خیراتی برای پدرت بدهد، بهتر است بگوید عزیزان امام حسین رشادت و شهامت داشت. در ده همشهری‌ها را پدرانمان تار و مار کردند، حال اگر به ده آمدند، به آنها احترام بگذاریم. خدا شاهد است هر چه به ما ظلم کنند، ما آگاه‌تر و مقاوم‌تر می‌شویم. قرآن را اجرا می‌کنیم و نهج‌البلاغه را می‌فهمیم. وقتی بنده چند نهج‌البلاغه و کتاب‌های اسلامی آوردم، گفتم بخوانید و بفهمید. دلم می‌سوزد وقتی کسی ما را بی‌خدا می‌داند. جناب صادقی، ناراحت نشوید. از خود شما و کل خانواده صادقی‌ها جز ردیه‌ها چیز دیگری نخواندید. ما بیت هزار خطابات الواح، دعا و مناجات داریم.
جناب جمالی، پنجاه سال است ایران نبوده و دو بار آمده. در خارج هرگز دروغ نمی‌گویند ولی عاشق ایران هستند. خیلی هم ناراحتند که به هموطنانشان ظلم شده. جناب صادقی، شما فهمیده‌اید. روح والدینتان شاد. اگر همین مطلب بنده را که به خاطر دردی که در دل داشتم با شما در میان گذاشتم بیان کنید، جای من در زندان است. در طایفه شما آدم فهمیده بسیار است و خشک مقدس هم زیاد. برای پسر حاج رحمت‌الله، بارها گفتم و حتی برایش مناجات خواندم. خدا گل را چین است، نظیرش کم است.
شما جناب جمالی هم مطلبی می‌گذارید، ناراحت نشوید و عکس‌العمل نشان ندهید. اگر بدانید چه خدمتی به ملت می‌کند بدون اینکه بگوید، تمام وجودش خدمت به خلق است. محفوظاتی دارد که شاید کمتر کسی بداند. شرمنده شما، اگر مطالعه دقیق بفرمایید، می‌بینید چقدر مزخرفات و اراجیف گفته‌اند. ما که انقدر احمق نیستیم که روش غلطی را انتخاب کنیم. فدای شما و خانم محترمتان، مادرخانم عزیز، دختر دایی ما را سلام برسان.
بنده شما را دوست دارم و قلب پاکی دارید، اما همیشه ذوب در دین بوده‌اید و سخنان بزرگان را حجت می‌پنداشتید. حق هم دارید، من به درستی و نادرستی کار ندارم، ولی این عزیزان ظلمی نبوده که نکرده باشند. ملت بیدار شده و بزرگی که می‌گوید جزو قدیسین است، می‌گوید همه نجس هستند و سلام و کلام با آنان حرام است. آیا شما به عنوان قاضی، ما که اهل جنگ و جدال نیستیم و فقط سکوت می‌کنیم، کافی نیست؟ بله، دین ما نه تقیه دارد و نه تقلید. شما هم بدانید، راستگویی بهترین کار است و تقلید بدترین. مردم سواد دارند، فهم دارند و باید فکر کنند. جناب صادقی، ما ملا و آخوند نداریم. تمام کارها و وظایف دینی، از عقد گرفته تا نماز میت، خودمان اجرا می‌کنیم و آن هم مجانی. فقیر در بین ما نیست، همه را دوست داریم. شاید کسی هم باشد که تحمل این همه بلاها را نداشته باشد. قسم می‌خورم در تمام خانه‌ها قرآن هست، ولی کسی آن را نمی‌خواند. احمد ابوالقاسمی، بهترین قاری و فامیل شما، ولی اگر معنی یک آیه را توضیح دهد، ماها آیات قرآن و معانیش را حفظ کرده‌ایم. قرآن برای ۱۴۰۰ سال پیش است، گنجینه با ارزشی که هرگز تهی نمی‌شود. ولی بیش از نود درصد گوشه‌هایش را می‌دانند و تمام بدبختی‌های مسلمانان از اینجا شروع می‌شود.
دیروز جاسب بودم، زنی زنگ زد و گفت که سه ماه است هوس یک آبگوشت کرده و پانصد تومان خواست. امروز صبح به یکی از عزیزان گفتم، و او یک ران گوسفند، ده کیلو برنج، هندوانه، گوجه، بادمجان، هلو و روغن گرفت و تحویل آن خانم دادم. شوهرش مریض بود و آن خانم از خوشحالی اشک می‌ریخت. یخچالشان فقط آب داشت. آیا ما مسلمان واقعی هستیم که رحم و مروت داریم یا کسانی که می‌گویند ما از تنهایی و گرسنگی می‌میریم؟ هر چه داشتیم را گرفتند، حقوق‌هایمان را قطع کردند، ولی خداوند چنان برکتی داده که هیچ‌کس محتاج نیست.
جناب صادقی، چون دوستتان دارم، بارها عرض کردم. دو ماه در جاسب بمانم، دوستانی دارم که نگهم می‌دارند. اگر داداشت خیراتی برای پدرت بدهد، بهتر است بگوید عزیزان امام حسین رشادت و شهامت داشت. در ده همشهری‌ها را پدرانمان تار و مار کردند، حال اگر به ده آمدند، به آنها احترام بگذاریم. خدا شاهد است هر چه به ما ظلم کنند، ما آگاه‌تر و مقاوم‌تر می‌شویم. قرآن را اجرا می‌کنیم و نهج‌البلاغه را می‌فهمیم. وقتی بنده چند نهج‌البلاغه و کتاب‌های اسلامی آوردم، گفتم بخوانید و بفهمید. دلم می‌سوزد وقتی کسی ما را بی‌خدا می‌داند. جناب صادقی، ناراحت نشوید. از خود شما و کل خانواده صادقی‌ها جز ردیه‌ها چیز دیگری نخواندید. ما بیت هزار خطابات الواح، دعا و مناجات داریم.
جناب جمالی، پنجاه سال است ایران نبوده و دو بار آمده. در خارج هرگز دروغ نمی‌گویند ولی عاشق ایران هستند. خیلی هم ناراحتند که به هموطنانشان ظلم شده. جناب صادقی، شما فهمیده‌اید. روح والدینتان شاد. اگر همین مطلب بنده را که به خاطر دردی که در دل داشتم با شما در میان گذاشتم بیان کنید، جای من در زندان است. در طایفه شما آدم فهمیده بسیار است و خشک مقدس هم زیاد. برای پسر حاج رحمت‌الله، بارها گفتم و حتی برایش مناجات خواندم. خدا گل را چین است، نظیرش کم است.
شما جناب جمالی هم مطلبی می‌گذارید، ناراحت نشوید و عکس‌العمل نشان ندهید. اگر بدانید چه خدمتی به ملت می‌کند بدون اینکه بگوید، تمام وجودش خدمت به خلق است. محفوظاتی دارد که شاید کمتر کسی بداند. شرمنده شما، اگر مطالعه دقیق بفرمایید، می‌بینید چقدر مزخرفات و اراجیف گفته‌اند. ما که انقدر احمق نیستیم که روش غلطی را انتخاب کنیم. فدای شما و خانم محترمتان، مادرخانم عزیز، دختر دایی ما را سلام برسان.
RSS Feed
