ولی عزیز امرالله در یکی از آخرین توقیعات خود قبل از صعود در خصوص آزار و اذیت احباء در ایران و عاقبت مسببین و علما چنین میفرمایند:
ترجمه قسمت عربی
"... وای بر آنان و یارانشان و پیروانشان! دنباله شان بریده باد. نیست و نابود گردند.
از ستمشان محمّد رسول اللّه گریان است. دیدگان ملاء اعلی اشکریزان است. حوریات قدس در ضجّه و فغانند و جگرهای مومنان و مومنین در خاور و باختر در گداز است.
بسته باد دهانهایشان. بریده باد زبانهایشان. گردنهایشان و انگشتانشان و قلمهایشان شکسته باد.
بخداوند سوگند بالاخره به فتنه ای سیاه و سخت دچار خواهند شد. ملائکهء امر بر دهانهاشان قفل خواهد زد. لعنت خـدا بر آنان وارد آید. و باد سرخ {اشاره به وعدهء رسول اللّه) بر آنان خواهد وزید. عذاب کبیر اکبر از بالای سر و زیر پا آنانرا احاطه خواهد کرد. بلائی بر ایشان وارد آید که سابقه ندارد. آنگاه ارکانشان خواهد لرزید و پوستها بر بدنشان خواهد درید.
انگشت حسرت بدندان خواهند گزید و یار و یاوری نخواهند یافت. آتش آنان را خواهد خورد. آثارشان محو خواهد شد و به مردگان ملحق خواهند شد. از آنان نه حرفی و نه یادی نخواهد ماند..."
ترجمه قسمت عربی
"... وای بر آنان و یارانشان و پیروانشان! دنباله شان بریده باد. نیست و نابود گردند.
از ستمشان محمّد رسول اللّه گریان است. دیدگان ملاء اعلی اشکریزان است. حوریات قدس در ضجّه و فغانند و جگرهای مومنان و مومنین در خاور و باختر در گداز است.
بسته باد دهانهایشان. بریده باد زبانهایشان. گردنهایشان و انگشتانشان و قلمهایشان شکسته باد.
بخداوند سوگند بالاخره به فتنه ای سیاه و سخت دچار خواهند شد. ملائکهء امر بر دهانهاشان قفل خواهد زد. لعنت خـدا بر آنان وارد آید. و باد سرخ {اشاره به وعدهء رسول اللّه) بر آنان خواهد وزید. عذاب کبیر اکبر از بالای سر و زیر پا آنانرا احاطه خواهد کرد. بلائی بر ایشان وارد آید که سابقه ندارد. آنگاه ارکانشان خواهد لرزید و پوستها بر بدنشان خواهد درید.
انگشت حسرت بدندان خواهند گزید و یار و یاوری نخواهند یافت. آتش آنان را خواهد خورد. آثارشان محو خواهد شد و به مردگان ملحق خواهند شد. از آنان نه حرفی و نه یادی نخواهد ماند..."
مختصری از توقیع ۱۱۳ بدیع (۱۹۵۷ میلادی ) حضرت ولی عزیز امرالله
... ای یاران ارجمند، دریغ و افسوس که در کشور مقدّس ایران موطن اصلی جمال موعود مهد آئین ربّ ودود جمهور سکّانش از شعشعات انوار این امر عظیم تا بحال پس از تجاوز از صد سال مهلت غافل و ذاهل در سبات عمیقند و به کابوس ثقیل گرفتار و بر اصنام اوهام عاکف قلوبشان از نفحاتش محروم و ابصارشان مردود و اسیر قیود در بُعد ابعدند بل معترض و مخالف و در اطفاء سراج وهّاج امر ذو الجلال ساعی و جاهد تراهم فی وادی الأوهام هائمین و فی خوضهم لاعبین آن قوم پر لوم از طبقات مختلف و علی رأسهم الفئة الفاسدة ارباب عمائم الّذین زیّنوا رؤوسهم بالبیضآء و الخضرآء بر مقدّسات این امر گرانبها از هر سو مهاجم و در اثبات بطلان این امر نازنین و تزییف سنن و شعائر این دین مبین و تفریق و تشتیت شمل مؤمنات و مؤمنین و ایجاد انشعاب و انشقاق در صفوف جنود مجنّده‌اش و هدم بنیان مؤسّسات بدیعه‌اش و استئصال این شجرهٴ لا شرقیّه و لا غربیّه که ید قدرت الهیّه در آن ارض غرس نموده و به دمآء بیست هزار شهید سقایت فرموده بکمال جدّیّت و اهتمام قائم و مداوم شبههئی نبوده و نیست که اعلای حیرت انگیز امر اللّه و اشتهار سریع نبأ عظیم و ولوله‌اش در اقالیم و رفع لوائش در متجاوز از صد و ده (١١٠) اقلیم در اقلّ از سه سنه و رفع قواعد و دعائم نظم بدیع الهی و جلوهٴ متزایدهء تأسیسات امریّه و تشیید مقامات مقدّسه و تأسیس اوقاف و اتّساع دائرهٴ آن در ارض اقدس قلب العالم و قبلة الأمم و اتمام مشروع عظیم بنای سامی امّ المعابد غرب در قطب آمریک و احتفال مجلّل عید مئوی اوّل و ثانی اهل بهاء در قارّات خمسهٴ عالم و انعقاد انجمنهای اربعهء بین القارّات در قارّهء افریک و آمریک و اروپا و آسیا و افتتاح جهاد کبیر اکبر و طرح و اعلان و انتشار نقشهٴ بدیعهٴ دهساله و قیام و خروج و هجوم و تشتّت مهاجرین و مجاهدین در ممالک و دیار و فتح صد اقلیم در سنهٴ اولای این جهاد جهانی روحانی و اشتعال قارّه افریک و اقبال سریع نمایندگان قبائل متعدّدهٴ مختلفه و ارتفاع رایت بیضآء در قلب بحار بالأخصّ در محیط اعظم و تأسیس و تعدّد مراکز این امر اعزّ اتمّ در اقالیم عربستان بالاخصّ در مکّهء مکرّمه قبلهٴ عالم اسلامی، کلّ باعث تحیّر و موجب توهّم و اضطراب گشت و محرّک عرق عصبیّت و معاندت دشمنان دیرین گردید و بر اشتعال نار حسد و بغضآء در قلوب اهل شرور و عصبهٴ غرور بیفزود و چنان التهابی در صدور احداث نمود که بغتةً من دون ستر و حجاب از مساجد و منابر سیل تهمت و افترآء جاری گشت و در صفحات جرائد این هجوم عنیف و ذمّ و قدح و تزییف بعباراتی فضیح منعکس گردید فئهٴ باغیهٴ ضالّه بعزمی متین بر قلع و قمع این حزب مظلوم قیام نمودند طولی نکشید که از مقامات عالیه اوامر اکیدهء صریحه در توقیف و تعطیل امور امریّه و منع از اجتماع پیروان امر حضرت ربّ البریّه و اشتغال و احتلال حظیرهء یاران ارض طا و محور دوائر امریّه و اوّلین مرکز اداری اهل بهاء و متمسّکین به عروهٴ وثقی در آن اقلیم پر بلا صادر گشت و در مجلس شورا در حضور وزراء و وکلای مجتمعه عدّهئی من دون ستر و حجاب زبان به تهدید و تزییف گشودند و محرّرین مقالات در جرائد عدیده در آن عاصمهٴ پر شور و آشوب بکمال صراحت بعباراتی سخیفه بر مقدّسات آئین الهی حملهئی شدید نمودند و در همان مجلس بعض از وکلاء بنهایت الحاح و اصرار صدور حکمی رسمی از طرف هیئت تشریعیّه در تحریم و اعلان عدم مشروعیّت آئین بهائی و حجز اموال و تملّکات امریّه و ضبط اوقاف این حزب و اخراج و تبعید جمعی از مؤمنین و مؤمنات و قلع و قمع این طایفه طالب گشتند در نتیجهء این فتنه و فساد قبّهء رفیعهٴ آن بنای مجلّل را منهدم ساختند و رسماً اشغال نمودند و در ولایات مختلفه در اثر این هجوم عنیف ضوضا بر پا گشت و تضییقات و اذیّات از طرف مأمورین و علمای رسوم از مجتهدین و وعّاظ دفعةً واحدةً شدّت یافت حظائر قدس اشغال گشت و جمعی در مدن و قری عوام کالانعام را به تعدّی بر اهل بها و قتل و غارت بکمال جسارت تحریک نمودند و به سبّ و لعن و شتم در معابر زبان گشودند و به تخریب و تاراج و حرق بیوت مسکونهء این فئهٴ مظلومه و هدم و نبش مقابر در مدافن بهائیان و ضرب نفوس و قطع اشجار و هتک ناموس نسآء و ضرب اطفال و اخراج آنان از دبستان و دبیرستان و اجبار به تبرّی مؤمنین و مؤمنات از عقیدهٴ خویش و انعقاد مجالس تعزیه در بیوت آنان و غارت محصولات فلاحتی آن مظلومان و قطع معاملهٴ با آنان و اخراج جمعی از دوائر دولتی اقدام نمودند و چنان شقاوت و قساوتی ظاهر نمودند که در مزرعهئی که در قرب دهی از دهات واقع بتحریک کدخدای آن محلّ جمعی اراذل از اشرار که عدد آنان به پانصد بالغ با طبل و شیپور و چوب و تبر هجوم بر ساکنین آن مزرعه نموده هفت نفر را از رجال و نسآء که یکی از آنان هفتاد ساله و دیگری هشتاد ساله بوضعی فجیع شهید نمودند امر بمقامی رسید که لطمه و وهنی عظیم از ید ستمکار لعین و لئیم به کعبهٴ پیروان امر جمال قدیم در آن اقلیم وارد گشت و جزئی از اجزاء بیت اللّه الحرام در مدینهٴ مبارکهٴ شیراز که منصوص کتاب اقدس و اوّل و ابهی و اشرف مقامات متبرّکهٴ مقدّسهٴ آن ارض است و بیتی از بیوت مجاورهٴ آن منهدم گردید.
و اخیراً در ارض خا متجاوز از هشتاد نفر از رجال و نساء را اشرار تبه‌کار پس از شکنجه و آزار از بیوت مسکونه بیرون کشیده بظلمی مبین پالان و افسار نموده و زنگ بگردنشان انداخته آنانرا جبراً چهار دست و پا در کوچه و بازار با طبل و دُهل گردانیدند و پس از آن منازل آن مظلومانرا غارت نمودند تبّاً لهم سحقاً لهم وَیْلٌ لهم تعساً لهم و لاعوانهم و اتباعهم قد بکی من ظلمهم محمّد رسول اللّه و ذرفت من اعمالهم عیون اهل ملأ الأعلی و ضجّت حوریّات القدس فی اعلی الغرفات فی الفردوس الابهی و تفتَّتتْ اکباد المؤمنین و المؤمنات فی مشارق الارض و مغاربها فضّ اللّه فاهم و قطع لسانهم و کسّر اعناقهم و اناملهم و اقلامهم فو ربّ العماء سوف یفتنون بفتنة عمیآء صمآء و یضربْنَ علی فمهم ملائکة الأمر و تنزل اللّعنة علیهم و یمرّ الرّیح الحمرآء و یحیطهم عذاب اللّه الکبیر الاکبر من فوقهم و تحت أرجلهم و یحلّ بهم بلاء لم یسمع بلاء اشّد منه اذاً ترجف ارکانهم و تقشعرّ جلودهم و یضعون انامل الحسرة بین أنیابهم و لا یجدون لانفسهم ناصراً و لا معیناً اذاً یأکلهم النّیران و یمحی اللّه آثارهم و یلحقهم بالهالکین اذاً لا تسمع لهم صوتاً و لا رکزاً در این مقام از قلم مرکز میثاق جمال ابهی این کلمات بیّنات صادر "از سرشک دیدهٴ یتیمان حذر لازم زیرا سیل خیز است و از دود آه مظلومان پرهیز باید زیرا شرر انگیز است" ...
و اخیراً در ارض خا متجاوز از هشتاد نفر از رجال و نساء را اشرار تبه‌کار پس از شکنجه و آزار از بیوت مسکونه بیرون کشیده بظلمی مبین پالان و افسار نموده و زنگ بگردنشان انداخته آنانرا جبراً چهار دست و پا در کوچه و بازار با طبل و دُهل گردانیدند و پس از آن منازل آن مظلومانرا غارت نمودند تبّاً لهم سحقاً لهم وَیْلٌ لهم تعساً لهم و لاعوانهم و اتباعهم قد بکی من ظلمهم محمّد رسول اللّه و ذرفت من اعمالهم عیون اهل ملأ الأعلی و ضجّت حوریّات القدس فی اعلی الغرفات فی الفردوس الابهی و تفتَّتتْ اکباد المؤمنین و المؤمنات فی مشارق الارض و مغاربها فضّ اللّه فاهم و قطع لسانهم و کسّر اعناقهم و اناملهم و اقلامهم فو ربّ العماء سوف یفتنون بفتنة عمیآء صمآء و یضربْنَ علی فمهم ملائکة الأمر و تنزل اللّعنة علیهم و یمرّ الرّیح الحمرآء و یحیطهم عذاب اللّه الکبیر الاکبر من فوقهم و تحت أرجلهم و یحلّ بهم بلاء لم یسمع بلاء اشّد منه اذاً ترجف ارکانهم و تقشعرّ جلودهم و یضعون انامل الحسرة بین أنیابهم و لا یجدون لانفسهم ناصراً و لا معیناً اذاً یأکلهم النّیران و یمحی اللّه آثارهم و یلحقهم بالهالکین اذاً لا تسمع لهم صوتاً و لا رکزاً در این مقام از قلم مرکز میثاق جمال ابهی این کلمات بیّنات صادر "از سرشک دیدهٴ یتیمان حذر لازم زیرا سیل خیز است و از دود آه مظلومان پرهیز باید زیرا شرر انگیز است" ...
دانلود توقیع ۱۱۳ بدیع ولی عزیز امرالله
| 
| ||||
RSS Feed
