
1) تصویر نوش آفرین خانم
ارسال این تصویر قدیمی(دههء ١٣٤٠)به دلیل مضامين فراخانوادگی و فراروستائی وجاسب شمول آن است.
مضامين :
1- نام انتخابی برای فرزند در ١٣٨ سال قبل
2- وصلت بین روستاها
3- تسبیح تربت در دست مادر بزرگ تا آخرعمر
4- شباهت رفتاری و گفتاری والگوی پوشش اکثر مادربزرگهای جاسبی
5- درونمایهء فرهنگ ایرانی اسلامی وادبیات پارسی در زندگی جاسبی ها
6- خويشاوند شدن جاسبی هادر گذر زمان به الزام موقعیت جغرافیایی محل زندگی.
جاسب شجره ای هفت شاخه که هرشاخهء آن از یک گلدان سر برآورده
2) شجره نامه نوش آفرین خانم عظیمی
1) صدیقه خانم همسر علی محمد رفرف مُبلغ طراز اول دیانت بهایی بود. صدیقه خانم در تمام مراحل زندگی و در تمام سختیها و مشکلات یار و یاور همسر خود بود. زمانی که علی محمد رفرف برای مناظره و مباحثه به حضور آیت الله بروجردی میرود و با او شروع به صحبت در باره دیانت بهایی میکند و تمامی سوالات و پرسش های او را پاسخ میگوید؛ وقتی آیت الله بروجردی خود را در مقابل صحبت های علی محمد رفرف ناکام می یابد از پادشاه تقاضای تنبیه علی محمد رفرف را می نماید و پادشاه نیز که بدنبال جلب رضایت علمای اسلام برای تثبیت سلطنت خود بوده این درخواست را میپذیرد و علی محمد رفرف، که در وزارت آموزش و پرورش مشغول به خدمت بوده است را منتظر الخدمت و در نهایت اخراج میکند.
2) ماهرخ خانم، دختر حبیب الله رضوانی بهایی بوده است.
3) حبیب الله رضوانی بهایی بوده است.
4) شیخ علی حیدری منزلش در محله بالا بود و همسایه وجدانی ها بود.
5) آقا شمس عظیمی در آمریکا فوت کردند.
3) تصویر منزل یا نمونه منزل نوش آفرین خانم عظیمی
4) این هم نظر وبسایت سی یارون در مورد نوش آفرین خانم
دختر نوش آفرین خانم و تمام بچه ها و نوه های او از نسل صدیقه خانم بهایی هستند و این مادر همیشه با دخترش و نسل دختری خود بودند.
آری شوهر بهایی، مادر شوهر بهایی، دختر و داماد بهایی و اکثر نوه ها و نواده های ایشان نیز بهایی بودند سوال اینجاست که چرا ایشان سر از بهشت زهرا در آورده اند؟ این سوال را باید از دو پسر ایشان آقا کمال و آقا حسین پرسید البته این دو پسر شیر پاک خورده نیز همیشه رابطه بسیار دوستانه، محترمانه و غیر مغرضانه ای با بهایی ها داشتند. در هر حال نوش آفرین خانم با این نسلی که از خود بجا گذاشته اند همیشه نامشان زنده و پاینده و جاوید بوده و هست و خواهد بود.
"محرم ناسوت ما لاهوت باد آفرین بر دست و بر بازوت باد" (مولوی)
این تسبیح هم که نوش آفرین خانم در دست دارند بنده را بسیار یاد شمایل حضرت عبدالبهاء که یک تسبیح در دست دارند می اندازد.